Fort van Hoei

Het Fort van Hoei (Frans: Citadelle de Huy) is een fort uit het begin van de 19e eeuw op een heuvel langs de Maas. Het fort werd ten tijde van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden gebouwd en wordt daarom ook wel het Hollandse Fort genoemd.

Het oorspronkelijke kasteel van Hoei werd al in de 9e eeuw beschreven. Vanaf de middeleeuwen is het kasteel, dat Li Tchestia werd genoemd, steeds verder uitgebouwd vanwege de strategische positie langs de Maas. In de 17e eeuw, tijdens de oorlogen van Lodewijk XIV, kreeg het kasteel het zwaar te verduren. Na het Barrièretraktaat waarin de verdediging van de Hollandse Republiek tegen de Franse agressie werd geregeld, werd het kasteel van Hoei afgebroken (1715). Een eeuw lang bleef de rots waarop het kasteel had gelegen leeg.

Li Tchestia was één van de zogenaamde 'vier wonderen van Hoei'.

Op de rots waar het kasteel van Hoei had gelegen, werd tussen 1818 en 1823 een nieuw fort gebouwd. Vanwege de ligging van het fort bij een bocht in de Maas, was er in beide richtingen honderden meters vrij zicht op de rivier. De inrichting van het fort was zodanig dat er 600 manschappen konden verblijven in grote slaapzalen. Een oude waterput, die in het vroegere kasteel was gegraven in opdracht van Everhard van der Mark, zorgde voor watertoevoer.

Na de Belgische Revolutie kwam het fort in 1831 in Belgisch bezit. Van 1848 tot 1855 fungeerde het als staatsgevangenis.

In de tweede helft van de 19e eeuw nam de Belgische generaal Brialmont, die verantwoordelijk was voor de stellingen rond Antwerpen en Luik, het fort van Hoei op in de verdediging van de Maas.

In het begin van de 20e eeuw had het fort geen militaire betekenis meer. In de Eerste Wereldoorlog gebruikten de Duitsers het fort als gevangenis. Van 1920 tot 1932 was er in het fort een militaire school gevestigd, waarna het fort door defensie werd vrijgegeven en er toeristische rondleidingen konden worden gegeven.

Vanwege de dreiging voor een nieuwe wereldoorlog werd er in 1937 een garnizoen van het Belgische leger in het fort gelegerd. Gedurende de Tweede Wereldoorlog was er een Duitse gevangenis in het fort.  Een groot deel van de gevangenen werd afgevoerd naar concentratiekampen.

Vanaf 1946 wordt het fort geëxploiteerd als bezienswaardigheid.

Men besloot in 1992 om in het fort het Museum van het Verzet en van de Concentratiekampen onder te brengen. Zoals de naam al zegt, krijg je tijdens een bezoek een indruk van het leven in het fort en in concentratiekampen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Dit is voor jong en oud een leerzame ervaring.

Zodra je door de enorme koetspoort stap, kom je in die beklemmende wereld terecht. Een lange, donkere gang voert je langs cellen, verhoorkamers en primitieve washokken die de levensomstandigheden uitbeelden van de gevangenen en de bevolking onder de Duitse bezetting. Daarna volgt een audiovisuele documentaire met getuigenissen van de overlevenden van deze zwarte periode. De krachtige emoties die dit museum van het verzet en de concentratiekampen losmaakt, maken van het fort een indrukwekkende gedenkplaats voor de Tweede Wereldoorlog.

Réactions Statistiques

| | Publique | Allemand • Anglais • Catalan • Espagnol • Français • Italien