Sint-Laurentiuskerk

Omstreeks 1300 stond er op de plaats van de huidige kerk al een kapel toegewijd aan Sint-Laurentius. Deze kapel kreeg in 1416 een koor en een toren in romaanse stijl. De torenspits werd toegevoegd in 1628. Toen het geheel in 1854 erg bouwvallig was geworden, werd het vervangen door een bakstenen, neogotische kerk ontworpen door architect Van Arenberg. Enkel de romaanse westertoren in witte zandsteen werd behouden.
Een deel van het huidige meubilair is afkomstig uit de eerste kerk, waaronder het schilderij van Het Laatste Avondmaal van de hand van J.B. Van den Kerckhoven (1723). De hoofd- en zijaltaren en de rococo biechtstoelen dateren uit de periode 1750-1800. Het koorgestoelte en de preekstoel dateren van een eeuw later en zijn afkomstig uit Leuvense ateliers.
De kerk bezit enkele laatgotische beelden: Onze-Lieve-Vrouw met Kind (1400), Sint-Laurentius (1500), een 16de eeuwse piëta en een 17de eeuwse Jezus aan het Kruis. Bij de talrijke religieuze schilderijen vindt u ook een Sint-Augustinus (1778) van streekgenoot P.J. Verhaeghen.
Aan het begin van de 14de eeuw was Lodewijk van Velthem, een bekend schrijver uit de Middelnederlandse letterkunde, pastoor van de parochie. Zijn kroniek is één van de belangrijkste bronnen voor onze kennis over de Guldensporenslag van 1302.
Met de steun van de provincie Vlaams-Brabant

Wizpr.guide