Gedenkteken voor de mijnramp van Marcinelle (1957)

Elke dag vertrok er uit de streek een bus met 38 mijnwerkers naar de Bois de Cazier in Marcinelle. Ook op die woensdag 8 augustus 1956, de dag dat de ramp iedere Belg met verbijstering en onnoemelijk verdriet trof. Slechts vijf mijnwerkers zouden terugkeren. Drieëndertig vonden de dood door vuur en verstikking in de ‘Taille de Flamins’ op 1.035 meter diepte. Een mijnwerker die in een ziekenhuis in de buurt was opgenomen, zou bij zijn ontslag bij de put blijven posten, niet in staat om te vertrekken zolang er nog kameraden onder de grond waren. Dertien dorpen in de streek werden getroffen. Baal, Betekom, Aarschot, Tremelo en Itegem telden de zwaarste verliezen. Het aantal wezen en weduwen steeg die dag met honderd.
De ramp was de grootste in de Belgische geschiedenis. Ze was tevens de tweede grootste West-Europese ramp van de 20ste eeuw. Op de begraafolaats van Betekom werden de lichamen van de niet-geïdentificeerde mijnwerkers begraven. In 1957 werd op hun graf een herdenkingsmonument opgericht in de vorm van een mijnwerkerslamp.

Jan Rymenams