Minderbroederskerk Mechelen

Dit is de kerk van een indrukwekkend kloostercomplex.

De kloosterkerk is een sober gebouw in laatgotische stijl daterend van 1606-1610, met wijzigingen uit de 18de eeuw. Voornamelijk opgetrokken uit bak- en zandsteen, gedeeltelijk op afgeschuinde sokkel van zandsteen. De plattegrond ontvouwt een driebeukige pseudo-basiliek.

Het kloostercomplex bestond uit een voorhof met kerk en dakruitertje, aanleunende kloostergang en kapittelzaal en binnenhof. Ten zuidwesten en palend aan de Melaan zijn er langgerekte gastenverblijven en een infirmerie met apotheek.

De eerste kloosterkerk (1231) was een eenvoudig zaalkerkje maar werd uitgebreid met een nieuwe kerk in 1304. Na de vernielingen en plunderingen van de kloostergebouwen werd een nieuwe kerk gebouwd en in 1610 ingewijd. 

Door tussenkomst van stad en bevolking werd de kerk herhaaldelijk rijkelijk gestoffeerd, namelijk met marmeren praalgraven, onder meer van Margareta van York (1503); van vooraanstaande personen door Lucas Fayd'herbe, met beeldhouwwerken van Fr. Langhemans (17de-eeuws), met schilderijen van Antoon van Dijck enzovoort. De Kerk is heden ontdaan van zijn vroegere versiering.

In 1796 werd de orde verjaagd, de kapel werd gesloopt en het klooster en de kerk werden gebruikt als kazerne en hooimagazijn. Daartoe onderging de kerk een aantal aanpassingen in de loop van de 19de eeuw. In 1863 werd een nieuw minderbroederklooster opgericht op de gronden van het vroegere klooster der ongeschoeide karmelieten in de Karmelietenstraat.

De voormalige kloosterpanden van de minderbroeders werden in de jaren vijftig gesloopt voor de bouw van het Cultureel Centrum Burgemeester Antoon Spinoy.

Het omvat tegenwoordig een academie voor beeldende kunsten, een nieuw conservatorium en het cultureel centrum zelf met auditorium en tentoonstellingszalen.