WANDELPUNT Vlaamse Ardennen KORT

Intro

De Vlaamse Ardennen zijn een glooiend landbouwgebied in het zuid-westen van Vlaanderen met beboste getuigenheuvels die tot 150 m hoog kunnen zijn.

Dit is geen groots natuurgebied. De wandeling voert je naar drie kleine bossen bovenop getuigenheuvels en verder doorheen uitgestrekt landbouwgebied.

Gelukkig zijn de paden tussen de glooiende velden grotendeels onverhard, ze worden door slechts korte stroken asfalt met elkaar verbonden.

 

De Vlaamse Ardennen

Eind 19de eeuw nam Omer Wattez zijn vriend Pol De Mont mee bovenop de Geuzentoren. Die keek naar het glooiende landschap omheen de Muziekberg en riep met enige overdrijving ‘Maar dat zijn hier de Vlaamse Ardennen’.

De ‘Vlaamse Ardennen’ behoren tot de heuvelreeks van 50 m tot 150 m hoog die zich uitstrekt van het Heuvelland (Kemmelberg, …), over de Vlaamse Ardennen (Kluisberg, Muziekberg, …) tot aan het Pajottenland (Bosberg, …) en het Hageland.

Deze heuvels zijn getuigenheuvels: accenten in het reliëf die getuigen van een landschap dat ooit een stuk hoger lag. Hun geologische geschiedenis begint tijdens het tertiair, zo’n 70 tot 3 miljoen jaar geleden. Vlaanderen ligt dan in zee en de Ardennen zijn een vlakte met rivieren die erin uitmonden. In de Diestiaanzee (7 miljoen jaar geleden) worden er zandbanken afgezet die op één lijn evenwijdig aan de kust liggen.

Tijdens de Alpiene gebergtevorming worden de Alpen opgeheven tot een hooggebergte. De vlakte van de Ardennen wordt mee opgeheven tot een hoogplateau en Vlaanderen stijgt tot boven de zee uit. Door riviererosie wordt Vlaanderen daarna terug uitgeschuurd tot een laagvlakte. Maar de zandbanken van de Diestiaanzee bevatten ijzerzandsteen. Deze ijzerrijke toppen bieden weerstand tegen erosie zodat de zandbanken als getuigenheuvels in het landschap overblijven.

De geïsoleerde heuvels zijn omwille van hun zandige ondergrond en steile reliëf niet geschikt voor landbouw: ze zijn voor houtwinning bebost met beuken. Recent vervangt natuurbeheer deze beuken door heide en ecologisch interessantere bomen. 

 

De wandeling

Oost-Vlaanderen stond achteraan in de rij toen god de natuurgebieden in Vlaanderen uitdeelde. In deze provincie vind je dus geen grote aaneengesloten wandelgebieden waarin je een lange natuurwandeling kan maken. Gelukkig zijn er de Vlaamse Ardennen met zijn restbossen.

De wandeling voert je naar de kleine bossen bovenop de getuigenheuvels van de Vlaamse Ardennen: het Muziekbos, het Sint-Pietersbos en het Bos Ter Eecken. Het muziekbos (52 ha) heeft niks met muziek te maken, de naam komt van ‘Muz’, wat Keltisch is voor moeras. Het bos bestaat vooral uit voor houtkap aangeplante beukenbomen. De klimmende paden van het Muziekbos zijn omgeven door een afspanning met dikke touwen die het reliëf extra accentueert. Het Sint-Pietersbos (57 ha) werd nooit helemaal gerooid. Hier vind je nog een aantal zomereiken van meer dan 150 jaar oud.

Tussen de bossen zoekt het traject zoveel mogelijk onverharde paden op. Ook al zijn er in dit uitgestrekt landbouwgebied verrassend veel onverharde wegen, toch zijn we er niet in geslaagd om meer dan 80% onverharde wegen bijeen te puzzelen. Gelukkig zijn de asfaltstroken tussen de wandelpaden nooit lang.

Bovenop de Muziekberg staat de befaamde Geuzentoren (opgetrokken uit ijzerzandsteen) waar de Vlaamse Ardennen hun ‘geuzennaam’ kregen. Je vindt er ook een Tumulus, een Gallo-Romeinse grafheuvel waarin twee urnen met verbrande beenderen werden gevonden. Iets verder is er een verlaten groeve waar je de ijzerzandsteen van de Diestiaan zandbanken kan zien.  

 

Wanneer

Het traject van deze wandeling loopt niet alleen doorheen bossen maar ook over grote open velden. Maak deze wandeling dus alleen bij goed weer, als het windstil is en de zon volop schijnt.

De beste periode loopt van de late lente tot in de vroege herfst. Een hete, windstille zomerdag is voor deze wandeling ideaal.

De Muziekberg en het Sint-Pietersbos zijn kleine maar goed gekende natuurgebieden in de streek, het is er dus vaak vrij druk. Maar ook de paden tussen de velden worden druk bewandeld.

 

Start & eindpunt

Dorpscentrum Louise-Marie (genoemd naar eerste Koningin van België)

Adres: Louise-Mariestraat 17, 9680 Maarkedal

 

Met de auto : er is een overvloed aan parking, maar tijdens de weekend is het hier ook ontzettend druk.

Met het openbaar vervoer: reis met de trein naar Oudenaarde of Ronse. Daarna neem je de bus tot in het dorpscentrum van Louise-Marie.

 

Praktische info

In het dorpscentrum van Louise-Marie is er het restaurant Bistro Louise

Bistro Louise

De korte versie van deze wandeling loopt ook langs Bistro Boekzitting.

https://www.boekzitting.be

Voor wie de Vlaamse Ardennen te ver vindt voor een daguitstap : je kon vroeger logeren in jeugdherberg ‘De Fiertel’ in Ronse, maar deze is helaas gesloten. Zoek dus een hotel via booking.com.

https://www.jeugdherbergen.be/nl/ronse

 

Deze wandeling maakt deel uit van een reeks topwandelingen in Vlaanderen.

Er is telkens een variant van +/-12 km en een van +/- 20 km.

https://www.wandelpunt.be