Slag bij Altenkirchen

De Slag bij Altenkirchen bestond uit een aanval van twee Franse divisies onder bevel van Jean-Baptiste Kléber op een vleugel van het Oostenrijkse leger onder hertog Ferdinand van Württemberg. De slag was onderdeel van de Eerste Coalitieoorlog. Een frontale aanval, gecombineerd met een omtrekkende beweging dwong de Oostenrijkers om zich terug te trekken richting de Lahn. Drie toekomstige maarschalken van Frankrijk speelden een belangrijke rol in de gevechten: François Joseph Lefebvre als divisiecommandant, Nicolas Jean-de-Dieu Soult als brigadier en Michel Ney als bevelhebber van de omtrekkende troepen.
Begin 1796 besloten de Fransen om meer druk uit te gaan oefenen op de Oostenrijkse troepen langs de Rijn in Duitsland. Na een wapenstilstand die tot mei 1796 duurde, brachten zij deze plannen begin juni in de praktijk. Zij begonnen aan de manoeuvres door Kléber opdracht te geven op te trekken in zuidelijke richting van het Franse bruggenhoofd Düsseldorf. Nadat het hem was gelukt voldoende terreinwinst te boeken zou Jean-Baptiste Jourdan hem volgen met het overige deel van het Franse leger van de Samber en Maas. De acties van Kléber en Jourdan waren echter slechts afleidingsmanoeuvres. Wanneer de Oostenrijkers onder Karel van Oostenrijk-Teschen vanuit hun posities ten westen van Mainz in noordelijke richting zouden optrekken om de opmars van Jourdan te stoppen, was het plan dat de Franse generaal Jean Victor Marie Moreau een stuk zuidelijker de Rijn over zou steken over met zijn leger van de Rijn en Moezel richting de Donau.

Meer informatie

Reacties Statistieken

| | Publiek | Duits • Engels • Frans • Italiaans