Catedral de Granada

De Kathedraal van Granada is een zeer groot kerkgebouw, hoofdzakelijk uit de renaissancetijd. De kathedraal is 115 meter lang en 67 meter breed. Zij is gewijd aan de Maagd van de Incarnatie.

In 1501 besloot het katholieke koningspaar tot de bouw van een nieuwe, grote kathedraal op de plaats van de belangrijkste moskee van de stad.

Het werk vorderde maar langzaam. Siloé stierf in 1563 en zijn ontwerp zou nog herhaaldelijk worden aangepast. Zo werd de westgevel ontworpen door Alonso Cano vlak voor diens dood in 1667. In 1704 werd de bouw gestaakt. Van de twee geplande torens bleef de noordelijke onvoltooid, en op de plaats van de tweede toren verrees van 1705 tot 1759 de barokke koepelkerk Iglesia del Sagrario in de vorm van een Grieks kruis.

Het ronde priesterkoor van Siloé in zuivere renaissancestijl is architectonisch het belangrijkste en origineelste onderdeel van de kathedraal. De diameter is 22 meter, de hoogte tot aan het gewelf 45 meter.

In het schip vallen vooral de twee grote vergulde orgels op uit de achttiende eeuw. In de hoofdkapel bevinden zich in Antwerpen vervaardigde gebrandschilderde vensters uit de zestiende eeuw met voorstellingen uit het leven en lijden van Jezus. In de nissenrij daaronder is een reeks van zeven grote doeken van Alonso Cano aangebracht met taferelen uit het leven van Maria. De kathedraal bezit nog verscheidene andere werken van Cano, zoals een beeldje van De onbevlekte Ontvangenis in de sacristie.

Hoewel tegenwoordig gescheiden van de kathedraal, was de Koninklijke Kapel oorspronkelijk als een annex voorzien. De kapel bevindt zich tegen de zuidwand van de kathedraal. Hier bevinden zich de koninklijke graftombes

Reacties Statistieken

| | Publiek | Duits • Engels • Frans • Italiaans • Spaans