Kerk San Lorenzo - Pistoia - Toscane

Het grote Augustijner complex werd gewenst door de bisschop van Pistoia Guidolaste Vergiolesi, die op 3 juli 1278 de eerste steen legde. Er was een groot orgel dat in de jaren 1600 werd verrijkt met registers. In de 16e eeuw werd het kloostercomplex volledig gerenoveerd met de bouw van de rechthoekige kloostergang van Sint-Augustinus en de C-vormige kloostergang met dispensatie, die in verbinding staat met de moestuinen. De binnenruimten werden gerenoveerd en opnieuw ingericht. 
De kerk en het klooster hadden te lijden onder zware monomissies omdat de staat ze als kazerne bestemde. Ondanks de ontdekking van belangrijke fresco's werden de werkzaamheden voortgezet en het complex bood vanaf 1881 eerst onderdak aan de Francesco Ferruccio kazerne en vervolgens aan het militaire district tot 1945. Na een lange periode van leegstand van het klooster werd de voormalige kerk gebruikt als gemeentelijk depot en timmerwerkplaats, die later werden verlaten. Na een lange tweestrijd over het eigendom, dat verdeeld was tussen de gemeente en de staat, begon in de jaren 1990 een restauratiecampagne die de kloostergang en het dak van de kerk van de totale ondergang redde, belangrijke frescocycli werden ontdekt op de binnenmuren van de kerk, helaas stopten de werkzaamheden.

Het belang ervan blijkt uit de versiering van de muren van de kerk, met fresco's van 14de-eeuwse Pistoiese kunstenaars, onder wie Giovanni di Bartolomeo Cristiani, de auteur van de heilige Christoffel, en 15de-eeuwse kunstenaars, onder wie Niccolò di Mariano da Siena en Bernardino del Signoraccio, met het Heilig Gesprek tussen de heilige Sebastiaan en Tobiolo en de engel en met de Geboorte.

Willem Vandenameele