Teatro Massimo Vittorio Emanuele - Palermo

Het Teatro Massimo Vittorio Emanuele is het grootste operahuis van Italië en een van de grootste van Europa na de Opéra National in Parijs en de Staatsoper in Wenen.

Staatszalen, zalen, galerijen en monumentale trappen omringen het eigenlijke theater en vormen een architectonisch complex van grandioze proporties.

Het theater kreeg zijn plaats tussen de oude kern van de stad en de nieuwe noordelijke uitbreiding door radicale sloopwerkzaamheden die, naast delen van de stadsmuren, ook de Aragonese wijk, in het westen, en de kloostercomplexen van S. Giuliano en de Stigmata troffen.

 De werken begonnen in 1875. Al het metselwerk is in uitgehouwen steen, vanaf de fundering tot aan het raamwerk van de vloeren, inclusief alle externe versieringen. Voor de constructie werden ongeveer honderdvijftig meestersnijders ingezet. Ook werd gebruik gemaakt van een revolutionaire kraan, aangedreven door een stoommachine en gekenmerkt door een ingenieus systeem van katrollen en kabels. Deze werd effectief en met succes gebruikt tijdens de bouw van het Teatro Massimo voor het hijsen van de grote rotsblokken, kapitelen en kolommen. Met een hefvermogen tot acht ton en de voor die tijd aanzienlijke hoogten tot 22 meter was dit een technisch hoogstandje.

Bovenaan wordt het gebouw gedomineerd door een enorme halfronde koepel. Het raamwerk van de koepel is een reticulaire metalen structuur die rust op een systeem van rollen zodat deze kan bewegen als gevolg van temperatuurschommelingen.

In de rotonde van de zuidelijke of Pompeiaanse kamer, de kamer die oorspronkelijk alleen voor mannen was gereserveerd, kan men een heel bijzonder resonantie-effect waarnemen. Wie zich precies in het midden van de kamer bevindt krijgt de indruk dat de eigen stem buiten alle proporties wordt versterkt, terwijl in de rest van de omgeving de resonantie enorm is en zodanig dat het onmogelijk is om van buiten de rotonde te begrijpen wat er binnen wordt gezegd.

In 1997 werd het theater heropend na een zeer lange periode van leegstand, die in 1974 begon vanwege een vertraagde restauratie.

Het theater, dat altijd zeer gevoelig is geweest voor de eisen van de LGBT-gemeenschap, tekende in augustus 2015 een overeenkomst met de vakbonden waardoor zijn homoseksuele werknemers het recht krijgen om huwelijksverlof te gebruiken voor huwelijken en burgerlijke unies, wat elders alleen is voorzien voor hetero huwelijken. Het is het eerste Italiaanse theater dat homoseksuele werknemers op gelijke voet stelt met heteroseksuele werknemers. Om samen te vallen met de Pride-week verlicht het de imposante zuilen van zijn gevel met de kleuren van de regenboogvlag.

In 1990 was het theater het decor voor een deel van de opnames van Francis Ford Coppola's The Godfather - Part III, met Al Pacino in de hoofdrol, waarin Godfather Michael Corleone naar Palermo reist om het debuut van zijn zoon in Pietro Mascagni's Cavalleria rusticana bij te wonen.

willem vandenameele