Kerk van Pópulo - Braga

De Kerk van Pópulo maakt deel uit van het Klooster van Pópulo.

De aanroeping (lat: Sanctae Mariae de Populo) komt van de kerk van Santa Maria del Popolo in Rome (van groot belang voor de Orde van Sint-Augustinus) en, meer precies, van het icoonbeeld dat daar wordt vereerd (en waaraan broeder Augustinus van Jezus zeer toegewijd was).

De kerk werd in 1596 gebouwd op initiatief van de toenmalige aartsbisschop van Braga, D. Frei Agostinho de Jesus (de Castro). De bouw van het hele complex sleepte zich voort van de 16e tot de 19e eeuw.

Een groot deel van het gebouw (inclusief de voorgevel) werd aan het eind van de 18e eeuw herbouwd naar een ontwerp van architect Carlos Amarante.

Met het verdwijnen van de mannelijke religieuze ordes (1834) ging het complex over in handen van de staat en vanaf 1841 werd het kloostergebouw de thuisbasis van een Infanterieregiment.

Sinds 1996 maakt het klooster deel uit van de gebouwen van de gemeente Braga. Er worden rondleidingen georganiseerd, vooral om de tegels te bewonderen.

De kerk heeft een maniëristische architecturale structuur, met een enkel schip (met endonartex), bedekt door een tongewelf met stenen schatkisten, met drie onderling verbonden zijkapellen. Blauw-witte tegels bedekken de hele muren.

De tegels illustreren op hun beurt verschillende thema's, afhankelijk van de aanroeping van de plaats waar ze zich bevinden. In de hoofdkapel verwijzen panelen naar episoden uit het leven van Sint-Augustinus (ca. 1730); in de kapel van de Heilige Drie-eenheid vertegenwoordigen ze Veronica en Mozes en de bronzen slang; ze verwijzen naar episoden uit de levens van de heiligen aan wie ze zijn opgedragen; bij de ingang opnieuw verwijzingen naar het leven van Sint-Augustinus; in de oude kapel van Nossa Senhora da Penha twee afleveringen over processies met de vlag van de Orde en, ten slotte, in het bovenste register van de schipmuren, 16 heiligen van de Orde.

Een paneel in de Santa Apolónia-kapel verdient speciale vermelding omdat het werd ondertekend door António de Oliveira Bernardes, van wie ook wordt gezegd dat hij de Santa Rita-kapel bedekte.

Het hoofdaltaarstuk is een combinatie van rococo en neoklassieke stijl met een grote gouden en polychrome structuur die op de tribune het beeld van Onze Lieve Vrouw van Pópulo omlijst.

willem vandenameele