Hoge blekker

De Hoge Blekker is een natuurgebied van 18 ha. Het is met zijn hoogte van 33m de hoogste duin van het land. Hij dankt zijn naam aan het feit dat de zeelui hem reeds van ver zagen blinken ('blekken') door zijn kale kruin in de zon voor de kust.

De Hoge Blekker was al bekend bij de Kelten, die het duin 'Geso riae' noemden, 'Zandberg bij de stroom'. Het is letterlijk een wandelend duin, dat door de wind werd verplaatst: De Hoge Blekker zou ergens ontstaan zijn tussen St-Idesbaldes en De Panne, omtrent het jaar 1500. Het is een paraboolduin die lange tijd een lopend karakter kende en sinds zijn ontstaan enkele kilometers is opgeschoven in noordoostelijke richting. Toen de duin omstreeks 13 de eeuw de Abdij Ter Duinen dreigde onder te stuiven trachtten de Abdijgemeenschap de duin te fixeren door grootschalige boomaanplantingen. Dit weerhield de Blekker tijdelijk op zijn plek. Het Galloperduin gleed ten zuiden van de Abdij voorbij en de Blekker bleef liggen. Echter het beplanten van ondergestoven abdij Ter Duinen 2,1 km projectie vermoedelijke locatie huidige locatie de Hoge Blekker Hoge Blekker 17e eeuw Abdij O.L.Vrouw ten Duinen te Koksijde. Pieter Pourbus d. A. 1580 Rechtsonder is de Hoge Blekker te zien die optrekt richting de abdij Ter Duinen DE WANDELENDE HOGE BLEKKER, DE KRACHT VAN HET DUIN de duin heeft als neveneffect dat de duin in hoogte groeit en hierdoor op termijn moeilijk in bedwang te houden is. Deze hachelijke toestand, die alsmaar meer geld opslorpte dwang de abdijgemeenschap naar een nieuwe verblijfsplaats te verhuizen en de Abdij Ter Duinen achter te laten. Door het wegvallen van de beplanting ging het Hoge Blekkerduin snel over het abdijterrein heen schuiven. In de loop van de 17de eeuw kwamen de ruïnes van de eens zo prestigieuze abdij volledig onder het duin. De Blekker wandelde verder tot zijn huidge locatie. Waar het duin door de omringende verstedelijking niet meer of toch veel minder onder invloed van weer en wind is. Beplanting heeft hierdoor de kans gekregen om te ontwikkelen en de duin te fixeren. De tocht van de Hoge Blekker is hiermee tijdelijk tot stilstand gekomen.

De gemeente Koksijde heeft de ambitie om in het kader van Horizon 2025 een uitkijkpunt te realiseren op een toeristisch-recreatieve locatie, zijnde de Hoge Blekker. Dit uitkijkpunt moet een trekpleister worden, een “go-to-point” voor iedereen die van de kust houdt. Enerzijds door een landmark te zijn qua architectuur en beleving, en anderzijds ook door de omliggende natuurgebieden tot zijn volle recht te laten komen.

De 21 meter hoge houten toren zal door zijn expressieve vorm een icoon en baken worden voor Koksijde.

De Hoge Blekker is een natuurgebied van 18 ha. Het is met zijn hoogte van 33m de hoogste duin van het land. Hij dankt zijn naam aan het feit dat de zeelui hem reeds van ver zagen blinken ('blekken') door zijn kale kruin in de zon voor de kust.

De Hoge Blekker was al bekend bij de Kelten, die het duin 'Geso riae' noemden, 'Zandberg bij de stroom'. Het is letterlijk een wandelend duin, dat door de wind werd verplaatst: De Hoge Blekker zou ergens ontstaan zijn tussen St-Idesbaldes en De Panne, omtrent het jaar 1500. Het is een paraboolduin die lange tijd een lopend karakter kende en sinds zijn ontstaan enkele kilometers is opgeschoven in noordoostelijke richting. Toen de duin omstreeks 13 de eeuw de Abdij Ter Duinen dreigde onder te stuiven trachtten de Abdijgemeenschap de duin te fixeren door grootschalige boomaanplantingen. Dit weerhield de Blekker tijdelijk op zijn plek. Het Galloperduin gleed ten zuiden van de Abdij voorbij en de Blekker bleef liggen. Echter het beplanten van ondergestoven abdij Ter Duinen 2,1 km projectie vermoedelijke locatie huidige locatie de Hoge Blekker Hoge Blekker 17e eeuw Abdij O.L.Vrouw ten Duinen te Koksijde. Pieter Pourbus d. A. 1580 Rechtsonder is de Hoge Blekker te zien die optrekt richting de abdij Ter Duinen DE WANDELENDE HOGE BLEKKER, DE KRACHT VAN HET DUIN de duin heeft als neveneffect dat de duin in hoogte groeit en hierdoor op termijn moeilijk in bedwang te houden is. Deze hachelijke toestand, die alsmaar meer geld opslorpte dwang de abdijgemeenschap naar een nieuwe verblijfsplaats te verhuizen en de Abdij Ter Duinen achter te laten. Door het wegvallen van de beplanting ging het Hoge Blekkerduin snel over het abdijterrein heen schuiven. In de loop van de 17de eeuw kwamen de ruïnes van de eens zo prestigieuze abdij volledig onder het duin. De Blekker wandelde verder tot zijn huidge locatie. Waar het duin door de omringende verstedelijking niet meer of toch veel minder onder invloed van weer en wind is. Beplanting heeft hierdoor de kans gekregen om te ontwikkelen en de duin te fixeren. De tocht van de Hoge Blekker is hiermee tijdelijk tot stilstand gekomen.

De gemeente Koksijde heeft de ambitie om in het kader van Horizon 2025 een uitkijkpunt te realiseren op een toeristisch-recreatieve locatie, zijnde de Hoge Blekker. Dit uitkijkpunt moet een trekpleister worden, een “go-to-point” voor iedereen die van de kust houdt. Enerzijds door een landmark te zijn qua architectuur en beleving, en anderzijds ook door de omliggende natuurgebieden tot zijn volle recht te laten komen.

De 21 meter hoge houten toren zal door zijn expressieve vorm een icoon en baken worden voor Koksijde.

Autor: willem vandenameele