Parochiale kerk San Paolo a Ripa d'Arno - Pisa

De kerk van San Paolo a Ripa d'Arno is een katholieke gebedsplaats in Pisa aan de rivier de Arno, op het gelijknamige plein. Het staat ook bekend als de oude kathedraal, hoewel dit een legende is. Aan de achterkant is de kapel van Sant'Agata.
Het wordt gerekend tot de meesterwerken van de romaanse architectuur van Pisa en werd gesticht vóór het jaar 1000, in de 9e of 10e eeuw, en er zijn getuigenissen van uit 1032. Het behoorde toe aan de monniken van Sint Benedictus.

Tegen het einde van de 12e eeuw werden de kloostervertrekken voltooid, geleed rond twee kloostergangen, de ene tegen de zuidzijde en de andere achter de apsis, alsmede de kapel van de H. Agatha. Dit laatste is het enige dat is overgebleven na de schade die werd aangericht door de bombardementen van de Tweede Wereldoorlog, waarna de kloostergang samen met de klokkentoren definitief werd afgebroken.

In de 19e eeuw werden verschillende restauraties uitgevoerd, maar het gebouw liep grote schade op tijdens de Tweede Wereldoorlog en werd daarom tussen 1949 en 1952 opnieuw gerestaureerd; als gevolg van de naoorlogse ingrepen werden de kloosterzalen, de kloostergang, de klokkentoren en de meeste gebouwen die aan de kerk grensden, afgebroken, waarbij de kapel van Sant'Agata, het enige overgebleven bouwwerk was.[1

Aan de buitenkant is Romeins marmer hergebruikt in de marmeren bekleding met tweekleurige banden, die echter niet de gehele omtrek van de kerk volgen, wat de aanwezigheid suggereert van het aangrenzende, nu verdwenen kloostercomplex van monniken aan de zuidkant van het gebouw.

De doopvont, de stoup en het beeldhouwwerk met de doop van Christus zijn moderne toevoegingen. Het vermelden waard, echter:

Romeinse sarcofaag uit de 4e eeuw, met in het midden de beeltenis van de twee consorten die er begraven liggen en die hergebruikt is als middeleeuwse graftombe om Burgundio, een bekend jurist uit die tijd, te begraven.

willem vandenameele