Klooster Santo Domingo - La Laguna

Het Oude Klooster van Santo Domingo, daterend uit de 16e eeuw, is een van de erfgoedmonumenten van La Laguna, als stichting van de Dominicaanse orde, als educatief centrum en later, na de confiscatieprocessen, als seminarie.

Door de geschiedenis heen heeft het gebouw verschillende functies gehad: klooster en kerk, educatief centrum, kostschool, eerste meteorologisch station en eerste provinciale bibliotheek. Tijdens de Burgeroorlog was het een gevangenis voor de Spaanse Falange en daarna een gaarkeuken.

Het gebouw onderging verbouwingen en toevoegingen na de buitengebruikstelling in 1836. In 1926 bouwde architect Pelayo López nieuwe paviljoens met een betonnen structuur aan het oude klooster. Tussen 1993 en 1997 zorgden de regering van de Canarische Eilanden en het Cabildo van Tenerife voor de restauratie. Alleen de kerk moet nog worden gerestaureerd, want een brand op 2 juni 1964 liet het gebouw in een ruïneuze staat achter.

Binnen heeft het gebouw een van de beste renaissancekloosters van de Canarische Eilanden. De twee verdiepingen zijn een combinatie van steen en hout. Op de begane grond heeft elke kant van de binnenplaats zeven rode stenen kolommen in Toscaanse stijl en houten voetstukken. In de kelder bevinden zich grafkelders van monniken en illustere mensen uit La Laguna die in hun tijd bijdroegen aan het onderhoud van het klooster. De overblijfselen van de historicus Juan Núñez de la Peña bevinden zich ook in de kerk.

Rond het klooster werden zes kapellen gebouwd, gesticht door families, broederschappen en corporaties uit de stad. Sommige overblijfselen zijn vandaag de dag nog te zien, zoals de Italiaans geïnspireerde muurschilderingen die de muren versieren, maar deze ruimtes werden na de kerkelijke confiscatie voor andere doeleinden gebruikt.

Willem Vandenameele