Sint-Antoniuskerk

Parochiekerk Sint-Antonius

Georiënteerd, classicistisch zaalkerkje van 1759-1760 met ommuurd (ten dele baksteen, ten dele breuksteen), omringend kerkhof. De kerk werd beschermd als monument bij Besluit van 10 januari 1980, het orgel bij Besluit van 21 augustus 1979. De kerk maakt bovendien deel uit van het bij K.B. van 10 januari 1980 beschermde dorpsgezicht in Bollebeek-centrum.Vóór de twaalfde eeuw maakte Bollebeek deel uit van een oud domein van de abdij van Nijvel; volgens J. Verbesselt stichtte de abdij hier in de tiende eeuw een parochie toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw; in 1117 verwierf de abdij van Vorst, dochterklooster van Affligem, het patronaatsrecht en dit tot het einde van het ancien regime. Volgens een afbeelding uit het kaartboek van Vorst van 1632 had het toenmalige kerkje vermoedelijk een romaans uitzicht met een klein rechthoekig koor en een romaanse toren. De huidige kerk werd gebouwd in 1759-1760, vermoedelijk met hergebruik van de zandsteen van de oude kerk voor de toren en westgevel. Volgens J. Ockeley, die zich baseert op kerkrekeningen, ging het om een volledig nieuwe bouw, vermoedelijk naar ontwerp van de Brusselse bouwmeester Carolus Everaert. Op 23 juni 1776 werd de kerk plechtig geconsacreerd.De plattegrond vertoont een eenbeukig schip van vier traveeën met ingebouwde westertoren en een driezijdige koorsluiting met omlopende, latere annexen waaronder de sacristie en een bergruimte, gebouwd na 1860 vermits ze nog niet aanwezig zijn op de Poppkaart. De kerk werd volledig opgetrokken uit baksteen met verwerking van witte zandsteen uit Steenokkerzeel voor de westgevel, de toren, de onderbouw en de hoekkettingen. Leien zadeldak, driezijdig afgewolfd boven het koor.

Réactions Statistiques

| | Publique | Anglais