Parroquia de Santa Úrsula - Adeje

In het jaar 1497 werd in het oude Menceyato de Daute een kerk gebouwd gewijd aan San Pedro Apóstol, waaruit een uitgebreide parochie zou ontstaan. Haar rechtsgebied strekte zich uit tot Adeje en Abona. Vanuit deze eerste parochie werden geleidelijk andere parochies opgericht. In 1530 werd de kerk van Adeje verheven tot parochie, maar pas in 1560 werd het ambt van Adeje gecreëerd, waardoor het recht kreeg op een eigen pastoor, dominee Duarte Fleire.

 Er wordt verondersteld dat er in het begin van de 16e eeuw een kluizenaarshut werd gebouwd in Adeje onder het beschermheerschap van de Brits-Duitse martelares Sint Ursula, de titulaire heilige van de kerk. Het was een van de eerste religieuze gebouwen in het zuiden van Tenerife, mogelijk gebouwd in de jaren na de verovering van het eiland in 1496. Omdat het deel uitmaakte van de parochie Daute, was er vanaf 1497 een plaats van aanbidding nodig in Adeje. Maar de armoede van de plaats en vooral het feit dat de eigenaren van deze landerijen er niet woonden, verminderde het belang ervan. 

Toen Pedro de Ponte in de eerste helft van de 16e eeuw in Adeje kwam wonen, veranderden de omstandigheden en begon hij met de bouw van de huidige kerk en de vergroting van de oorspronkelijke kapel, waardoor het een kerk werd met een enkel schip - de linkerkant - terwijl het hoofdschip - de rechterkant - overeenkomt met een uitbreiding uit de 17e eeuw.

In de 17e eeuw, misschien als gevolg van een grotere economische bloei, werd de kerk van Santa Úrsula uitgebreid naar het zuiden met een tweede schip, gescheiden van het oorspronkelijke schip door drie halfronde bogen.

 
Het binnenplafond in Mudejar-stijl en de sgraffito die het bovenste gedeelte van enkele externe parameters sieren, vallen op, die samen met het belfort, in het midden daarvan een klein voetstuk ondersteunt dat het hoofd van een idool ondersteunt, een zeldzame inspiratiebron in de Canarische architectuur zijn ze het meest karakteristieke kenmerk.

Willem Vandenameele