Belfort van Gent

Het Belfort fungeerde als uitkijktoren en werd vrolijk bevolkt door een handvol wachters en schalmeiers. In geval van brand of ander gevaar moesten deze mannen de stormklok luiden, met name de Klokke Roeland. De wachters werden later stuk voor stuk door stenen exemplaren vervangen. Je kunt er nog een viertal zien staan op de hoeken van het Belfort, ter hoogte van het uurwerk. In de volksmond werden deze illustere figuren de ‘gemeentenaarkes’ genoemd, omdat ze het symbool waren van het vroegere Gemeentekrediet. Een populairdere benaming is evenwel ‘de kannenschijters’. De reden daarvoor zou de volgende zijn: de onverdroten kerels die er de wacht hielden, moesten zo’n dikke 200 trappen beklimmen alvorens ze op post waren. Daar aangekomen begon het lange wachten... Omdat de shiften die ze moesten draaien soms wel het klokje rond gingen, kon het voorvallen dat een of meerdere mannen met een volle blaas te kampen kregen. Aangezien het tegen de beroepsethiek indruiste de post te verlaten en omdat het ook bijzonder onverantwoord was om met een gespannen blaas 200 trappen naar beneden te lopen, vlug het gevoeg te doen om vervolgens weer 200 treden te trotseren (tegen de tijd dat men terug op post was, kon de helft van de stad platgebrand zijn), kregen de wachters aan het begin van hun werkdag een lege kan mee naar boven. Tegen de tijd dat ze de begane grond weer bereikten, was de kan al vaak niet meer zo leeg... Vandaar de benaming ‘de kannenschijters’.

Reacties Statistieken

| | Publiek | Engels