Rijksstad Neurenberg

De stad Neurenberg is ontstaan uit de rijksburcht die in 1050 voor het eerst vermeld werd. De burcht speelde een belangrijke rol, maar het belang werd echt groot tijdens de regering van Koenraad III . Er waren ook de burggraven van Neurenberg. Omstreeks 1173 werd de schout vermeld, wat wees op een stedelijke rechtspraak. In 1152 was de stad nog familiebezit: keizer Koenraad III schonk ze aan zijn zoon hertog Frederik van Rothenburg. Na diens dood bouwde keizer Frederik I de burcht uit tot een keizerpalts. In het begin van de dertiende eeuw was de palts het bestuurscentrum voor de rijksgoederen.
De aanwezigheid van het keizerlijk hof gaf een sterke economische impuls aan de nederzetting. Keizer Frederik II verleende de burgers een aantal economische privileges in de grote vrijheidsbrief van 8 november 1219. Politiek bleef de nederzetting echter onderworpen aan de keizerlijke voogdij. Pas na het wegvallen van de Hohenstaufen kon er een zelfstandige entiteit ontstaan. In 1256 was er een stadsraad en begon men met de omwalling. Maar de erfgenamen van de Hohenstaufen bleven Neurenberg als familiebezit zien. Na de terechtstelling van Konradijn van Hohenstaufen in 1268 was de hertog van Beieren zijn erfgenaam. De dreiging om een landstad van Beieren te worden, werd verhinderd door de politiek van koning Rudolf.

Inmiddels waren de burggraven een belangrijke machtsfactor geworden. Het burggraafschap was tot het uitsterven in 1191 in handen van het huis Raab. Dit geslacht werd in 1191 opgevolgd door de Hohenzollern. Hun macht was in het Interregnum zodanig gegroeid, dat koning Rudolf genoodzaakt was een aantal van de door hun verworven bevoegdheden te erkennen. Hiermee was de kiem gelegd voor de onenigheden die er tot het einde van het Heilige Roomse Rijk zijn geweest tussen de stad en de latere vorstendommen Ansbach en Bayreuth.

Mehr Informationen

Reaktionen Statistiken

| | Öffentlich | Deutsch • Englisch • Italienisch