Alex Seton 1977, Australië - Refuge, 2015

'Refuge' maakt deel uit van een nieuwe reeks werken waarin Seton de internationale problematiek van asielzoekers als thema naar voren brengt en toont een marmeren uitvoering van een vluchteling op een vlot.
Op dezelfde plek dit gedicht:

Er was eens het water
Waar was het?
Aan de rand van het water
Waar het aan land komt
Waar zeg je?
Waar het water aan land komt
Van wie?
Waar ons water ons land wordt, bedoel je
Waar ons water ons land is en ons zand ons zand is
Daar was het
Waar de luchten en de wolken van ons zijn , bedoel ik
Daar was het
Hoe het daar lag
Hoe het voorover lag. zo, met de handen naast het hoofd
Hoe we het wegnamen en het voorover bleef liggen
Zelf toen we het wegnamen, bleef het, terwijl we het wegnamen,
voorover op het zand liggen
Zelfs toen we niet meer keken
Vooral waar we niet meer keken bleef het op het zand liggen, voorover
Dat het op een dag wel uit zichzelf zou vertrekken, dachten we soms,
Maar dat het van ons werd toen we het wegnamen
Wisten we
Er was eens, probeerden we nog te denken, maar
Zo luid we konden, probeerden we er was eens,
er was eens te blijven denken

Peter Verelst

bron: Catalogus Kunstenfestival Watou 2016

Reacties Statistieken

| | Publiek | Frans