Grootkanonplein (ook Groot Kanonplein)

Het gigantisch schietijzer gaat door het leven onder de naam de Dulle Griet. De naam zou zijn afgeleid van het Duitse ‘Hölle Geräath’, wat zoveel wil zeggen als ‘hels geschut’. De Gentenaars hebben het ook wel over hun ‘groot kanon’. Het is net iets langer dan 5 meter en weegt een dikke 12000 kg. Het zou ergens in de 15de eeuw gesmeed zijn en zou ooit meegedraaid hebben in het leger van de Bourgondische hertogen die het bij een of andere slag in Oudenaarde waren vergeten.
Op het einde van de 16de eeuw ten tijde van het Calvinistische bewind alhier was er een schrijnend tekort aan verdedigingsmiddelen binnen de stad. Keizer Karel had in de jaren voordien de stad gestraft door haar versterkingen te slopen en alle vuurwapens te confisqueren. Nu dreigden de Spanjaarden onder leiding van Filips II de stad weer katholiek te maken en aan hun bewind te onderwerpen. Ter verdediging diende er met man en macht gezocht te worden naar een groot geschut. Bodes werden alle windrichtingen uitgestuurd. In Oudenaarde aangekomen stuitte één van hen op een indrukwekkend kanon en hij besloot het mee te nemen naar Gent. Achteraf bekeken was dat niet zo’n eenvoudige klus. Het schietijzer was zodanig zwaar dat er heel wat paardenkracht aan te pas kwam om het in Oudenaarde in de boot te hijsen. Blijkbaar waren de Gentenaars hierdoor al wat ontmoedigd want de ‘Dulle Griet’ heeft nooit haar eigenlijke eindbestemming gehaald. Het ws de bedoeling om dit ding op het Sint Pietersplein te plaatsen. Uiteindelijk is dit kanon het symbool van de vrede geworden. Er zou namelijk maar 1 kanonskogel mee zijn afgeschoten. Het was een stenen kogel die maar liefst 340 kg woog. De Gentenaars hadden eigenlijk niet genoeg munitie in huis om de klus tot een goed einde te brengen. De kogel vloog 2 cm verder om te landen op de plaats waar hij nog steeds te bewonderen valt. Gent werd zonder slag of stoot terug aan de Spanjaarden overgeleverd.

Vizit