Sint-Martinuskerk

 
In het centrum van Avelgem op het eind van de Kerkstraat vallen de dominante toren en kerkbeuken op van de St.-Martinuskerk. Het gebouw is neogotisch van stijl en is in 1928 ingewijd.
De oudste vermeldingen van een kerkgebouw dateren uit de 13e eeuw, een romaanse kerk met een vierkante toren. In de 16e eeuw bouwt men een gotische kerk. In de 19e eeuw wordt herbouwd in neogotische stijl. Vier keer werd heropgebouwd!
Sint Martinus van Tours, de patroonheilige staat in het boogveld van het portaal.
Bij het betreden van de kerk is men verrast door het vele licht en de grootse kerkbeuken. De aandacht gaat vooral naar de koorpartij met het altaar en de hoge smalle ramen. Boven het kooraltaar staat het ciborium in de vorm van een tempeltje dat rust op zuilen. Alle toegepaste kunst hier vormt een eenheidsstijl, namelijk neogotiek.
De messing lezenaar in de vorm van een arend en de doopvont in hetzelfde gele metaal stammen uit de 15e eeuw. Ze zijn in de Doornikse ateliers gemaakt. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden ze onder de kerkvloer weggestopt.
Onder de kruising van het kerkschip met de beuken staat het nieuwe altaar in de vorm van twee schragen en een blad. Het is eenvoudig van lijn en vorm. Met de lezenaar, de stoelen en banken in esdoornhout is de altaarzone compleet.
Een messing verrijzeniskruis is van Jean-Pierre Belaen en aan de rechterkolom hangt een prachtig doek van Thomas Lange. Een piëta is hier afgebeeld en aan weerszijden een man en een vrouw. Kunstenaar Pat De Vylder schilderde een kruisweg speciaal voor deze kerk. Er hangen ook nog drie mooie iconen van de hand van iconografe Noëlla Adams.

Wizpr.guide