Sint-Aldegondiskerk

De kunstenaarsgemeente aan de Leie-oevers bezit een mooie, neoromaansekerk toegewijd aan Sint-Algedonids. De bakstenen constructie kwam tot stand vanaf 1830, na de sloping van de romaanse kerk.
In tegenstelling tot de neoromaanse buitenzijde, is het interieur neoclassicistisch opgevat. De meeste kerkschatten en het meubilair dateren uit de 19de eeuw.
Enkele schilderijen dateren uit de 17de eeuw en worden toegeschreven aan de Vlaamse School: De Bewening (naar Antoon Van Dyck), de Aanbidding der Herders, De Besnijdenis en O.L.V. Onbevlekt ontvangen.
Het rechter zijaltaar is gewijd aan St-Aldegonde. Op het antipendium (de altaarbekleding) onder het altaar is te zien hoe ze zieken geneest. Haar polychroom eikenhouten beeld op het altaar (1635) toont haar als kloosteroverste met boek, staf en rozenkrans omdat ze de stichter was van het klooster van Maubeuge.
Zowel in het koor als in de zijbeuken zijn oude grafstenen uit de 18de en 19de eeuw ingemetseld. Rondom de kerk liggen verschillende kunstenaars begraven, waaronder Gustave De Smet (kunstschilder en samen met Permeke van de grote namen uit het Vlaams Expressionisme) en zijn broer Léon De Smet. Ook Gaston Martens, toneelschrijver en auteur van het stuk ‘De Paradijsvogels’, dat later door de BRT gebruikt werd als inspiratie voor de gelijknamige televisiereeks, vond hier een laatste rustplaats.
De kerkraad van Deurle maakte een filmpje over hun kerk 'Dorla, in de schaduw van Sint-Aldegondis'. De ingekorte versie kan u hier bekijken. De volledige versie kan je elke zondag in de kerk bekijken. 

Wizpr.guide