Kelmis

In de buurt van Kelmis loopt een ader rijk aan zink. Nadat miljoenen jaren geleden het zand in zandsteen was omgevormd onstonden diepe barsten in dat gesteen. Warm vulkanisch water kon daarin doordringen. Dat water bevatte allerlei chemische elementen. Eén daarvan was zink. Er waren veel kleine barsten, maar ook één grote barst, net onder de gemeente Moresnet. En het is in die barst dat Smithsoniet, zinkspaat of zink-carbonaat werd afgezet. Vroege inwoners ontdekten in de buurt van Moresent dat de stenen merkwaardige eigenschappen hadden. Romeinen gebruikten het materiaal om legeringen te maken en het op hun huid te smeren als medicijn bij ontstekingen en aandoeningen. Ze beschrijven het als Pharmacopoeia. De stof werd in het Latijn cadmia of lapis calaminaris genoemd. De Germanen verbastereden dat tot galmei of kelmis. En zo kreeg het dorp Kelmis zijn naam.

Reacties Statistieken

| | Publiek | Frans