Parochiekerk Onze-Lieve-Vrouw en Sint-Leodegarius

De parochie Bornem werd voor het eerst vermeld in de 9e eeuw. Waarschijnlijk stond er toen reeds een bidplaats, die in de 11e eeuw werd afgebroken. Reeds in 1101 werd op de plaats van de huidige kerk een kerk vermeld. Die was toen verbonden aan de abdij van reguliere kanunniken van Sint-Augustinus. In de loop van de 12e eeuw werd de kerk verder opgebouwd in romaanse architectuurstijl: pijlerbasiliek in de vorm van een Latijns kruis. In 1120 werd de toenmalige abdij samengevoegd met de abdij van Affligem en omgevormd tot een priorij. In 1164 brandde de kerk gedeeltelijk af. De kerk diende tevens als parochiekerk. In 1253 werd ter hoogte van de communiebank een muur geplaatst ter afscheiding. In 1603 werd de muur terug gesloopt. In 1828 werd het grootste deel van de romaanse kerk afgebroken: alleen de buitenmuren van het koor, de oostelijke ondermuren van de zijkoren en de romaanse crypte blijven er nog van over. De kerk werd dan heropgebouwd in laat-classicistische stijl naar een ontwerp van Vuillaume. Ze werd vergroot en kreeg een driebeukig schip. Nadien volgden nog meerdere wijzigingen: in 1864-1865 gebeurden grondige werken aan de toren, in 1891-1892 gebeurden werken aan de crypte, in 1910-1912 vonden binnenwerken plaats naar ontwerp van Edward Careels. Later in de 20e eeuw vonden nog verschillende restauraties plaats. Tot 1905 lag naast de kerk een kerkhof op de plaats waar nu een parking is.

Wikipedia