Historische stadskern

Vanop dit plekje heb je een perfect overzicht op de historische kern van de stad. Je staat voor het Vleeshuis, een gebouw waar 'uitlenen' vandaag de voornaamste activiteit is. Zo gaat dat in een openbare bibliotheek. Voor de Franse Revolutie was dat wel even anders. Toen verkochten ambachten en gilden hier hun koopwaar tegen harde valuta.

Je kan hier ook niet naast de St.-Walburgakerk kijken. De 88 meter hoge toren domineert van kilometers ver de skyline van de stad. De bouw ervan begon in de eerste helft van de 12de eeuw. Van de eerste vroeggotische kerk rest enkel nog het koor in Doornikse kalksteen.

De beiaard, die zich elke zondag laat horen, hing tot 1894 een paar honderd meter verder, in de belforttoren van het stadhuis. Het schitterende bouwwerk in Brabantse gotiek domineert de Grote Markt. Volgens de 19de eeuwse Franse auteur Victor Hugo is er "in dit fantastische gebouw geen enkel detail dat het niet waard is bekeken te worden". Zo dacht de Unesco er ook over. De organisatie zette het stadhuis van Oudenaarde in 1999 op de Werelderfgoedlijst.

Boven op de belforttoren prijkt het symbool van de stad: stadswacht Hanske de Krijger. Ergens diep in de 16de eeuw viel Hanske in slaap nadat hij te veel kroezen Oudenaards bier had gedronken. Dat was op zijn zachtst gezegd een beetje vervelend want daardoor zag hij Keizer Karel niet aankomen. Volgens de legende zou de keizer Oudenaarde daarom verplicht hebben om voortaan een bril in het wapenschild te zetten.

Stad Oudenaarde