Espace exterieur et véranda

Over de buitenruimte van het museum

U bent nu in de gastvriendelijke ruimte die gewijd is aan Georges Weemaels en u neemt dan de trap die naar buiten voert.

Aan de linkerhand, in een tuinbed met planten, staat op een betonsokkel een grote kuip uit steengoed, in Andenne vervaardigd en namelijk gebruikt voor de ontwikkeling van fotofilmen in zuurbaden door firma’s als Agfa-Gevaert in de jaren 1930. (Het steengoed kan inderdaad aan het zuur weerstaan zonder te veranderen).

Daarna volgen enkele elementen uit het stenen erfgoed van het museum. Andere stenen en kruisen staan aan de overkant langs de muur van de glazen keramiekwerkplaats en vullen de verzameling aan.

Twee brandschild vensters van een gewestelijke kunstenaar, G. Weemaels (1928-2002). Deze schilder, beeldhouwer en keramist heeft zich ook bezig gehouden met brandschilderkunst. Zo tentoongesteld worden de werken opgewaardeerd door de zonnestralen die vanaf de voormiddag de glaselementen kleuren.

Achteraan in deze buitenruimte, nog altijd links, staat een werkelijke pijpenmaker oven. Bij uitgravingen door het museum in de jaren 19. in Andenelle, het pijpenmaker dorp, gevonden, werd die door Daniel Verheyleweghen gebruikt. Baksteen na baksteen werd die oven gedemonteerd en dan in de tuin van het museum weer opgebouwd. (Over 4 vuurplaatsen met hout, daarna met kolen en hout, kon de temperatuur tot 1100° stijgen. Het bakken van kleipijpen kon tot 30uur duren onder het toezicht van de »pijpenbakker».)

Rechts, langs het venster van de glazen keramiekwerkplaats, staat een reconstructie van een middeleeuwse oven (12de eeuw), die bij de uitgravingen van Borremans in Andenelle, rue Grande France, in de jaren 19.. werd gevonden. ( Een afdruk van de gevonden oven was door de Dienst van de Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis gemaakt maar leek niet op de werkelijkheid!) De oven werd dan weer in de tuin van het museum opgebouwd. Zijn eerste doel was het potten te bakken die in de bakruimte geplaatst werden. Maar het bakken werd uitgesteld, er werd een dak als bescherming erover gebouwd en het hele project werd dan uitgesteld.

Er werd ook een kleimijn opgericht die de bezoeker uitnodigt over de trap naar beneden te gaan om in een galerij terecht te komen die op die lijkt, waar vroeger mijnwerkers uit de regio de klei uithaalden. De kostbare witte “Derle” maakte Andenne over de eeuwen heen bekend. Een haspel, die door 2 arbeiders aangedreven werd, liet de mensen naar beneden. Een dak uit bremstruiken beschermde de put tegen de regen.

Wizpr.guide