Sint-Bartholomeuskerk

De Markt van Geraardsbergen kent veel aantrekkingspunten: stadhuis en burgerhuizen, het Manneke Pis en de Marbol (de ,,marktbron’’). Wie schoonheid en stilte wil combineren richt zijn stappen echter naar de kerk, een neogotische constructie met wortels in de 15de eeuw. Gezien het reliëf hebben de oorspronkelijke bouwers de kerk ten dele in de helling ingegraven.
Het actuele uitzicht van de kerk, die sinds de verwerving van de relieken van de H. Bartholomeus in 1515 haar huidige naam kreeg, stamt uit de jaren 1880-1896. In die periode startte architect August Van Assche (1826-1907) met een grondige restauratie om de kerk terug te brengen naar haar 'oorspronkelijke' gotische toestand, of die zelfs te verbeteren. De voorzitter van de kerkfabriek Louis Bert-de l'Arbre was de drijvende kracht achter deze renovatie. Hij en zijn echtgenote zijn afgebeeld op een glasraam in de vroegere Sint-Joriskapel in het westen, die sindsdien deel uitmaakt van de kerk en werd toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw. In de kooromgang zijn vijf andere kapellen uitgebouwd. Die van Sint-Adriaan bevat het enige barokaltaar dat is overgebleven van de 16de- en 17de-eeuwse aankleding van de kerk. In het midden van de 20ste eeuw werd de neogotische aankleding, uitgevoerd door kunstenaars uit de Sint-Lucasscholen (Arthur Verhaegen: glasramen, Theodoor Janssens: muurdecoratie en Remi Rooms en Leopold Blanchaert: beeldhouwwerk), gedeeltelijk verwijderd omwille van de toen heersende versoberingsmode. Een brochure in de kerk wijst op de belangrijkste kunstwerken in de kerk aan. Enkele jaren geleden wijdden Geraardsbergenaren ook een fotoboek aan hun kerk.

Wizpr.guide