Sint-Jakobskerk

De imposante bakstenen westkant heeft twee puntgevels, elk doorbroken door een spitsboograam. Veelhoekige traptorentjes sieren de voorgevel. Boven de viering stijgt de stoere vierkante toren uit, met drie verdiepingen. De viering is wat overblijft van de eerste 13de eeuwse kerk. De noordelijke zijbeuk en de zijkapellen zijn 15de eeuws. Die verbouwing werd beëindigd in 1518 en uit die tijd dateert ook het houten koorgewelf. In de 17de en begin 18de eeuw volgde een herinrichting in barokstijl en in de 19de eeuw een neogotische restauratie.
De kerk is een rustpunt voor bedevaarders naar Santiago de Compostela. In de Bourgondische tijd kreeg de kerk veel schenkingen. Ze bezat toen achttien altaren van gilden en families. In 1580 werd de kerk echter geplunderd. Schilderijen van van der Weyden en van der Goes gingen verloren. Een drieluik van Memling is naar het stedelijk museum verhuisd. Het kerkmeubileur is 17de en 18de eeuw, met o.a. een Aanbidding door de Wijzen op het hoofdaltaar, Dertien taferelen uit het leven van Jezus en Sint-Jacob de Meerdere, ook het praalgraf van de penningmeester van de Orde van het Gulden Vlies.

Wizpr.guide