Sint-Niklaas en Sint-Katharinakerk

Het dorp had in de middeleeuwen twee kerken. In 1896 werd die van Sint-Catharina afgebroken en werd die van Sint-Niklaas uitgebreid. De neogotische hallenkerk is nu toegewijd aan de twee patroons. Ze is omgeven door het kerkhof, afgesloten door een geelbakstenen muurtje, berken en treurwilg. Rechts van de hoofdtoegang, arduinen H.-Hartmonument van 1937, centraal een bronzen hoogreliëf van het H.-Hart, geflankeerd door hoogreliëfs met afbeelding van engel. Ten noordwesten van het kerkportaal, calvarie- en gedenkkapel voor de slachtoffers van beide wereldoorlogen.
Arduinen grafmonumenten met neogotische inslag o.m. grafsteen van burgemeester en pastoors. IJzeren kruisen, en oorlogsgraf van het Gemenebest: witstenen grafzerk voor een officier van de Royal Canadian Air Force (1945).
1914-1918: de kerk wordt door de Duitse artillerie gebombardeerd. Enkel de aanzet van de westtoren, de muren van het hoofdkoor en een deel van de scheibogenarcade staan nog deels overeind.
1923: de kerk wordt heropgebouwd naar vóóroorlogs model van de kerk van 1892-1894.
1933: inwijding van de Sint-Niklaas- en Sint-Catharinakerk (cf. plaat van 1996 in het tochtportaal).
Tijdens de Tweede Wereldoorlog, schade aan de kerktoren en de glasramen. In 1950, herstel van de kerktoren. In 1955, werd  een nieuw orgel geplaatst, door Jos. Loncke en zonen (Esen). In 1959, herstel van de glasramen.
1995-1996: restauratie van de kerk.
Interieur: Polychroom houten kruisbeeld in het hoofdkoor, glasramen door J. Casier (Gent) uit de wederopbouwperiode (ca. 1923). Verschillende beelden.

Wizpr.guide