Sint-Martinuskerk

 
Volgens sommige bronnen bestond de kerk reeds in 964. De vermoedelijk houten kapel was de huiskapel van het naastgelegen kasteel Ten Daele.
In de 14de eeuw stond er een éénbeukige gemetselde kapel: het huidige O.L. Vrouw-altaar. De achthoekige vieringtoren dateert uit de 15de eeuw.
Op 17 oktober 1695 werd de kerk opnieuw ingezegend, verheven tot parochie en toegewijd aan de H. Martinus. Na enkele kleine verbouwingen ontstonden er in 1864 nieuwe ideeën om de kerk te verbouwen en te vergroten, en in maart 1878 begonnen de ingrijpende werken. 
Begin 20ste eeuw liet de toenmalige pastoor een ommegang voor de H.Blasius aanbrengen op de buitengevel. Ook de typerende knipvoegen** vallen op aan de buitengevel.
De blikvangers in het interieur zijn o.a. het beeld van de H. Martinus uit de 16de eeuw en het schilderij “H. Martinus vernielt Jupiters tempel” uit de 17de eeuw.
Aan het einde van de 19de eeuw werden drie eikenhouten altaren geplaatst door de Gebr. De Clerck van Merelbeke en werden de koren geschilderd door Matthias Zens.
Het orgel van orgelbouwer Leon Daem van Appelterre dateert van 1932. Het bevat nog orgelpijpen van het vroegere orgel, vervaardigd door de beroemde orgelbouwer Van Peteghem.
Op 9 juli 1997 werd het gehele gebouw geklasseerd. Naar aanleiding hiervan werden restauratiewerken aangevat die op 19 mei 2006 symbolisch werden afgesloten, met het terugplaatsen van de haan en bol op de toren.
* De H. Blasius is een van de Veertien Noodhelpers (groep helpers bij verschillende ziekten) en wordt aangeroepen bij keelaandoeningen. De legende zegt dat hij een jongetje wonderbaarlijk heeft genezen nadat hij bijna in een visgraat was gestikt. Blasius is aan de marteldood gestorven. De Blasiusverering is in de 8ste eeuw ontstaan. 
** Een knipvoeg is een mooie strakke voeg die iets uitsteekt ten opzichte van de baksteen.

Wizpr.guide