Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaartkerk

Het ontstaan van de Onze-Lieve-Vrouwkerk gaat terug tot de 12de eeuw toen er een eenbeukige kruiskerk met kruisingstoren stond in Doornikse steen. In de tweede helft van de 18de eeuw vonden er grote verbouwingen plaats en werden er nieuwe meubels gekocht. Een eeuw later werd de kerk uitgebreid en werd de kruisingstoren gesloopt. Ook deze kerk heeft geleden onder de gewelddadigheden tijdens WO I; zo werden onder andere alle glasramen in 1922 gerestaureerd.
De huidige kerk is opgetrokken in baksteen en rust op een zandstenen plint. Ze heeft een eenvoudig rechthoekige plattegrond met ingebouwde toren boven het hoofdportaal. Op het ommuurde kerkhof is een calvariekapel gebouwd en een grafkapel van pastoor J. De Clerck van omstreeks 1900.
Het interieur van de kerk heeft een 18de-eeuwse uitstraling. De schelp- en rocaillemotieven op de bogen passen volledig in deze tijdsgeest. Het gepolychromeerde en gemarmerde hoofdaltaar dateert uit de tweede helft van de 18de eeuw, net zoals de vijftien schilderijen over de Mysteriën van de rozenkrans.
De eikenhouten preekstoel werd vervaardigd door D. Latte in 1857. Hij maakte daarbij gebruik van onderdelen van de oude preekstoel uit 1779. Hetzelfde geldt voor het orgel dat omstreeks 1925 is gemaakt door J. Anneessens; hij behield een aantal pijpen van het 18de-eeuwse Van Peteghemorgel.

Wizpr.guide