Onze-Lieve-Vrouwkerk

In het Zoniënwoud stond van oudsher een eigenaardige, angstwekkende eik, die als "Duivelseik" een belangrijke rol speelde in diverse plaatselijke legenden. Om dit te doorbreken vroeg een Brusselse slager op zijn sterfbed een Jezusbeeldje te spijkeren aan een naburige eik, waardoor de "Jezus-Eik" in 1636 tot stand kwam. Door het toenemende aantal bedevaarders, werd het bijhorende kapelletje in 1650 vervangen door de huidige barokke zaalkerk. De resten van de eik en van het kapelletje bevinden zich onder het hoofdaltaar.
Toen men de kerk bouwde, was Jezus-Eik een afgelegen gehucht. Daarom werd beslist om een verblijf voor de rector aan de kerk vast te bouwen. De kerk en pastorie vormen één beschermd geheel.
Op de muren van het koor en de zijaltaren bevindt zich een gemarmerde, houten lambrisering met zeventiende eeuwse schilderijen. Het schilderij van de Boodschap van de engel Gabriël aan Maria, achter het hoofdaltaar, werd in 1662 geschonken door schilder Andries de Licht uit dank voor de genezing van zijn dochter.
De houten lambrisering bevat tevens een heel aantal votiefschilderijen, waaronder dertien kinderportretten. Deze portretten werden aangebracht als dank voor een bekomen genezing of weldaad, als vrijwaring tegen ziekte en ongevallen of om de nagedachtenis van een kind in ere houden.
Het miraculeuze beeld van Maria met Kind dateert uit 1550-1600. Het beeld werd gekroond door kardinaal Mercier. De barokke biechtstoel (noord) was een geschenk van Hertog Ignatius van Arenberg (17de eeuw). Op de voet van de hardstenen doopvont (1756) staat een reliëf van O.L.V. met kind.
De recente glasramen (Steyart) beelden de geschiedenis van het beeld en van Jezus-Eik uit.

Plus d'informations

Réactions Statistiques

| | Publique | Allemand • Anglais • Français