Voormalig Ursulinenklooster

Er bestond voormaals te Zaventem,, nabii het Saventerlo, een belarig-riik landbouwbedriif, het Hof ter Heide genaamd. COSYN verwarde dit hof met Hotel de la Ferme, terwiil WAUTERS meende dat het er de yoga-zetting van was. MAES verldaarde dat beiden het verkeerd voorhadden.. Hun dwaling sproot voort nit bet feit dat het Hof ter Heide en onderhavig. pand een tijdlang dezelfde eigenaar hadden nl. Jan vander Meeren, verwant met het ridderliik geslacht van Zaventem.
Jans kinderen waren : een zoon, ook Jan genaamd, Ursula, Elisabeth, Margriete en Katelyne. Margriete werd de vrouw van Engelbert van Ophem, Katelyne trouwde met Jan van den Sande. Bii de dood van hun varier verkochten de kinderen op 1 augustus 1549 aan Leonard Lemmens en Lucia van Ophem een huis en hof met stallen en boomgaarden, gelegen aan de Hoogstraat. Tevoren had deze Leonard van zijn oom, heer Jan Bakhuys, erfparochiaan van. Zaventem, een woonst gekregen naast de voorgaande (testament 10 jan. 1547). Er stonden daar toenmaals 3 huizen, welke tot een hof versmolten werden.. Amelrik Moriaens, gehuwd met Maria Lemmens; Antoon Moriaens, ziin zoon en Hendrik van Ophem, echtgenoot van Anna Lemmens, volgden voornoemde Leonard op. Hendrik van Ophem dreef goede zaken; -wanneer hij stied in 1649 liet hij ziin Itinderen een rijke erfe-nis na.. Onder hen bevonden zich Jan van Ophern, kanunnik en vice-plebaan van St.-Gudulakerk te Brussel; Gielis van Ophern, pachter te Kraainem; verder 4 dochters, Cecilia, Anna, Lucia en Willemyne. Onder de te verdelen goederen waren drie hofsteden, twee naast elkaar op de standplaats van het latere Ursulinenklooster, de derde een weinig verder, waar we nu het St.-Antoniusklooster vinden. De meest oostwaartse van beide eerstgenoemde hofsteden werd. in 1678 door de gezamenlijke erfgenamen verkocht. aan graaf Frans de Boisschot, heer van Zaventem, en was 100 jaar later nog steeds in het bezit van de familie. Het westelijk hof werd door de erfgenamen onderling, bii gedeelten, aan elkander overgemaakt, tot er in 1718 slechts 2 eigenaars meer overble-yen, ni. Gaspar Plarteborse, zoon van Jan en van Maria van Ophem; Geer-truide Veldeken, dochter van Frans en van Anna van Ophem. Zij verkoch-ten hun hoeve aan Hendrik de Wandeleer en Katarina, zijn dochter, elk voor de helft (25 april 1718). Katarina trad in huwelijlt met Willem vander Maelen; hun kinderen ontmaakten zich van het hof ten bate van Jan Huyghe en Maria vander Smissen (1763) mks de geringe prijs van 377 g. wisselgeld. Een van de kinderen, Antoon wilder Maelen, eiste weldra restitutie wegens naderschap en bekwam ze. Hij stolid de helft af aan Gillis van Steenwinckel (1764), doch deze verkocht ze hem weder in 1778; een andere deel was alsdan eigendom van Anna vander Maelen, weciuwe van Kornelis de Reughe. De goederen die eertiids tot de heerlijkheid behoorden, waren via Konigsegg overgegaan aan de gravin van Zierotin, die door huwelijk gravin van Tassis werd. Aldus kwamen de goederen in handen van Paul van Remoortere-Tassis, wiens bezittingen in 1814 onrvreemd werden. Het grootste gedeelte van de afhankeliikheden van de voorrnalige heerliikheid werden aangekocht door mei. Vloebergh, de latere stichteres van het klooster (2).
In 1850-60 behoorden de- gebouwen, oosrwaarts van het Hotel de la Ferme, an nnevrouw weduwe Jan-Karel de Viron, rentenierster te Brussel. Het is Her dat in 1819, onder impuls van toenmalige pastoor Stappers, de grondsIagen -werden gelegd van bedoeld Ursulinenklooster, dat mettertijd een hoge bloei zou bereiken. °rider de voornaarnste weldoeners van het eerste uur tellen we mei. Katarina Vloebergh en haar nicht Theresia Aerts uit Nossegem, alsook mei. Maria Grietens. De Ursulinen hielden er een kostschool voor de ieugd, met internaat en externaat (17).

Reacties Statistieken

| | Publiek