Spontane natuur langs de weg

Een landbouwgebied zoals hier waar akkers en graslanden worden afgewisseld met bos, knotbomen, sloten, poelen en brede wegbermen biedt aan veel wilde planten en dieren een kans tot (over-)leven. Dergelijke punten en lijnen in het landschap (of kleine landschapselementen) zijn onmisbaar.
Bermen hebben in landelijke gebieden vooral een landschappelijke en ecologische functie. Zij nemen in Vlaanderen zelfs een grotere oppervlakte in dan natuurgebieden. Je vindt er minstens 768 soorten hogere planten en 99 soorten mossen en korstmossen. De zeldzaamste soorten komen voor op voedselarme wegbermbodems.
Door ecologisch bermbeheer kan de esthetische kwaliteit, de biodiversiteit en de zeldzaamheidswaarde van de wegberm verbeteren. Het Bermbesluit van 1984 verbiedt het gebruik van onkruidverdelgers op bermen en het maaien voor 15 juni. Het verplicht het maaisel af te voeren binnen de 10 dagen. Het laten liggen werkt immers verruiging in de hand waardoor ruigtekruiden zoals grote brandnetel, kleefkruid, smeerwortel ... te veel kansen krijgen. Een tweede maaibeurt is pas toegelaten na 15 september.
Je kunt zelf onderzoeken of deze wegberm een hoge biodiversiteit heeft en ecologisch waardevol is.
Tel het aantal verschillende soorten planten in deze wegberm over een lengte van 10 meter.
• 1 tot 5 verschillende plantensoorten: soortenarm
• 5 tot 15 verschillende plantensoorten: gemiddelde variatie in soorten
• meer dan 15 verschillende soorten: grote variatie en dus ecologisch waardevol

Departement Omgeving