noodwoningen Duinenweg

Na de oorlog vragen twee essentiële problemen een snelle oplossing: ten eerste de huisvesting van terugkerende vluchtelingen, o.a. in noodwoningen. Ten tweede de financiering van het onmiddellijke herstel van de basisinfrastructuur en van de vergoedingen voor de geleden oorlogsschade. Daarvoor dienen het Koning Albertfonds en de Dienst der Verwoeste Gewesten.
Het Koning Albertfonds wordt al tijdens de oorlog opgericht, in september 1916. Nog tijdens de oorlog worden barakken aangekocht.
Onmiddellijk na de Wapenstilstand worden houten constructies beschikbaar gesteld. Het gemeentehuis van Middelkerke wordt gevestigd in een grote houten barak in de Kerkstraat. Eenzelfde oplossing komt er voor een voorlopige kerk en het onderwijs.
Ook de openbare gebouwen in Westende worden voorlopig in barakken ondergebracht.
De noodwoningen voor vluchtelingen hebben een voorlopig karakter. Voor de openbare sector is dat vrij vanzelfsprekend. Maar de privé-woningen kennen een langer leven dan gepland. Tot na de Tweede Wereldoorlog zijn ze te zien, ondertussen getransformeerd tot nette, comfortabele huisjes. De allerlaatste staan nog altijd in de Duinenweg, in de wijk Krokodiel.
Foto: noodwoningen in Westende-dorp, omstreeks 1920 (collectie Els Bloes).

Gemeente Middelkerke