Sint-Annabos

De locatie van het bos was vlak na wereldoorlog II in gebruik door het Amerikaanse leger. Dat richtte er, na de overgave van Duitsland, een ‘wachtkamp’ op: Tophat. Dat kamp bestond uit 2500 tenten, 500 gebouwen en zelfs cinema’s. Het kamp was verdeeld in 26 blokken. O.a. de rechte lanen door het huidige bos verwijzen nog naar de vroegere blokken. Hier en daar in het bos zijn nog overblijfselen te vinden van Tophat. Nadat het kamp niet meer in gebruik was werd het gebied beplant met vooral canadapopulieren. Het oostelijke deel kent meer variatie met o.a. beuk, Amerikaanse eik en paardekastanje. Het Sint-Annabos is een relatief recent bos waarin nu een spontane verjonging begint op te treden. Het is het leefgebied van o.a. de gewone grootoorvleermuis en de ruige dwergvleermuis. In de ondergroei is grote keverorchis aan te treffen. Dit natuurlijke proces dreigt echter stopgezet te worden indien het Sint-Annabos gerooid wordt i.f.v. een werfzone voor een nieuwe tunnel onder de Schelde. Er zal nadien een nieuw bos aangeplant worden met een grotere variatie in vegetatie en habitats, maar de natuurlijke soortenrijkdom die uit een natuurlijke bosevolutie voortkomt dient dan terug opnieuw opgebouwd te worden. 

Reacties Statistieken

| | Publiek | Engels