Sint-Margaretakerk

De actuele parochiekerk, toegewijd aan de Heilige Margareta, werd gebouwd in 1881 naar de plannen van de Gentse architect Edmond De Perre-Montigny van 1877. Dit is het vijfde kerkgebouw van dit polderdorpje op de grens met Zeeuws Vlaanderen, dat reeds in de eerste helft van de 13de eeuw vermeld werd. Het eerste kerkje stond in de buurt van het huidige Nederlandse Eiland en verdween met de grote overstromingen van 1375-76. Een tweede kerk verscheen na de herinpoldering en verdween opnieuw in de zogenaamde Sint-Elisabethvloed van 1404. Na de herindijking van de Sint-Kruispolder door Jan De Plaat in 1462 werd een nieuwe kerk gebouwd in 1470 die stand hield tot 1570. Een vierde kerkgebouw werd opgericht door de Gentse Sint-Baafsabdij in 1672 na lang verzet van de Staten Generaal van de Verenigde Provinciën en de definitieve scheiding. Deze kerk was gelokaliseerd midden het nog bestaande kerkhof ten oosten van de huidige kerk. Dit geoosterde kerkgebouw met vierkante westtoren werd wegens bouwvalligheid, met uitzondering van het koor, gesloopt in 1883. Het oude koor bleef tot 1971 als calvarieberg op het kerkhof bewaard.

Onroerend Erfgoed Vlaanderen