Onze-Lieve-Vrouwkerk

De robuuste Onze-Lieve Vrouwekerk van Mannekesvere in typische gele baksteen van polderklei is omgeven door een kerkhof en van de Brugsesteenweg afgescheiden door een stenen muurtje.
Het is een driebeukige, neogotische hallenkerk naar een ontwerp uit 1922, met een oudere toren uit 1860. Het gebouw vervangt een middeleeuws bedehuis dat verwoest werd tijdens de Eerste Wereldoorlog, wanneer bijna het volledige dorp van de kaart geveegd werd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het dorp eveneens niet gespaard en werd het volledig blank gezet.
De west georiënteerde toren is bekroond met een tentdak. Buiten aan de kerk, aan de noordzijde, zie je een Christusbeeld onder een luifel. Het interieur is witbepleisterd onder een houten spitstongewelf. Het sobere meubilair is uitgevoerd door de kunstambachtschool van Maredsous in 1925. De altaren hebben een lichte art-deco-inslag.
Mannekensvere zelf ontstond, wellicht in de eerste helft van de 12de eeuw, langs de verbindingsweg Nieuwpoort-Brugge. Het heeft zijn naam te danken aan de nabijheid van de IJzer waarlangs het scheepvaartverkeer tussen Ieper en Nieuwpoort passeerde. Tegen betaling kon men er de veerboot nemen over de IJzer. Mannekin was waarschijnlijk de grafelijke functionaris die het veer bediende.
Onder impuls van de Tempeliers, die heel wat eigendommen en rechten hadden in deze regio, werd in Mannekensvere al vroeg een kapel gebouwd die uitgroeide tot deze volwaardige kerk. De Tempeliers waren een religieuze ridderorde die ten tijde van de kruistochten een Heilige Oorlog voerde tegen de moslims in het Heilige Land.
 
 

Wizpr.guide