Dreeuwf 17-18

De naam 'dreeuwf 17-18' is een samenstelling van de begrippen 'dreef' en 'eeuw 17-18'.
In het Houtland komen typische drevenlandschappen voor. Plaatsnamen als Beverhoutsveld, Kampveld,... verwijzen vaak naar het voormalige veldgebied. Vanaf de tweede helft van de 18de eeuw werd begonnen met de systematische ontginning van de heidegronden of 'velden'. Het 'woeste' landschap werd opgedeeld in rechthoekige percelen van twee tot vier hectaren groot. Rondom deze gronden kwamen dreven. Zo ontstond een drevenlandschap in een typisch dambordpatroon.
De beste gronden werden omgezet in akkers en weiden. De gronden die niet voor landbouw bruikbaar waren, werden opnieuw bebost. Hierdoor werd een deel van het oorspronkelijke open veldgebied omgezet in een gesloten boslandschap. Het smeedijzeren kunstwerk symboliseert de ontginningsperiode. De dreven waren de toegangswegen voor boerenkarren en zijn nu oriëntatiepaden voor vleermuizen. De bomenrijen leiden de dieren van het ene naar het andere bosgebied.

Dit kunstwerk maakt deel uit van de 4 kunstwerken die sinds 10 oktober 2006 het Educatief Natuurpad Sint-Amandus verrijken. Ze zijn ontworpen en gemaakt door mensen van het psychiatrisch centrum Sint-Amandus tijdens therapiesessies. Ze zijn gekoppeld aan de 4 thema's van de wandeling: bos, heide, veldvijver en dreven. De naam van elk kunstwerk kapten patiënten uit in steen. Het beeldhouwen gebeurde onder begeleiding van schriftbeeldhouwster Janne Vergauwe.

Willem Vandenameele