Parochiekerk Sint-Laurentius

Eerste vermelding van een kerk in 1230 (zie Kozen). In 1763 is deze kerk vervallen en wordt ze afgebroken om in 1772 vervangen te worden door een nieuwe kerk, die zich naast de pastorie bevond. De huidige neoromaanse kruisbasiliek (1914-1920) werd op een andere plaats gebouwd. Plattegrond: vierkante westtoren, driebeukig schip van vier traveeën, transeptarmen van één travee in de derde travee, en een koor van een rechte travee met halfronde absis, geflankeerd door sacristieën. Baksteenbouw met verwerking van natuursteen voor banden en vensters. Gekoppelde rondboogvensters. Overwelving door middel van kruisgewelven. Mobilair: afkomstig van de oude kerk. Triptiek, Vlaamse school (2de helft 17de eeuw); schilderij van G. De Crayer (?), (1ste helft 17de eeuw). Sint-Laurentiusbeeld ( ?), hout (16de eeuw?); Sint-Laurentiusbeeld, gepolychromeerd hout (circa 1700); Onze-Lieve-Vrouwebeeld met Kind, gepolychromeerd hout (2de helft 17de eeuw). Altaar uit voormalige communiebank (midden 18de eeuw); twee biechtstoelen (midden 18de eeuw); twee binnendeuren naar sacristie (panelen begin 18de eeuw; lijstwerk modern); kerkbank (2de helft 18de eeuw). Hardstenen doopvont (18de eeuw).

Onroerend Erfgoed Vlaanderen