Karmelietenklooster

Stichting in 1667 van een klooster voor twaalf tot vijftien Lieve-Vrouwebroeders of geschoeide karmelieten door Bertolf de Paix en zijn zus Josine, ter bevordering van de Sint-Annadevotie te Bottelare. Zij schonken daartoe een hofstede op de Dries te Bottelare met hun eigen stenen woonhuis, pachthof, schuur, boomgaard en hof, en bijbehorende gronden die zich ook uitstrekten op het aangrenzende Munte en Scheldewindeke. Dit vicariaat van de karmelieten werd toegewijd aan Sint-Anna en moest, volgens de stichtingsakte en het concordaat van 1671 met het bisdom Mechelen, bijstand verlenen aan de diensten van de parochiekerk. Aanvankelijk betrokken drie paters een kleine woning en een voorlopige houten kapel ten oosten van het huis en de stallingen van mijnheer de Paix. Na de dood van de stichter in 1683 werd een nieuw klooster gebouwd waarbij een nieuwe kapel werd opgericht en het vroeger huis van mijnheer de Paix werd vergroot. De kloostergebouwen waren door water omringd maar verder zijn er geen bijzonderheden over bekend. In 1763 is de opbouw aan de gang van de kloostergebouwen die bewaard bleven. Dit nieuw klooster omvatte een kapel met sacristie en bovenoratorium, een pandhof met pand, een refter en keuken, gasten- en spreekkamers, op de bovenverdieping cellen voor de paters en een bibliotheek. Deze indeling is in de huidige gebouwen nog grosso modo afleesbaar. Afschaffing en openbare verkoping van het klooster in 1797. De karmelieten verlieten definitief hun klooster te Bottelare. De familie Haesebyt kocht het aan als buitenverblijf. Door het huwelijk van zijn vader met een dochter Haesebyt eind 19de eeuw in bezit van de Gentenaar Ferdinand Scribe die het vroeger klooster licht aanpaste.

Onroerend Erfgoed Vlaanderen