Zuidstraat

Aan de overkant zou je rechts, onder een trapgevel, een klein steegje moeten zien. Dit is het Bara steegje. Het beluik telt nog 17 huisjes. Ga ze even bekijken als je wil.

De arbeiderswoningen werden gebouwd op achterliggende percelen van burgerhuizen. De beluiken, of cités, zoals ze meestal worden genoemd, staan loodrecht op de as van de straat en de toegang is zoals hier heel onopvallend.

Het is moeilijk na te gaan hoeveel cités Ronse vroeger telde, omdat de meeste geen afzonderlijke straatnaam kregen. Eind 19e eeuw waren er 20 geregistreerd, die de naam droegen van de eigenaar-bouwer.Wat cité's kenmerkt is de gemeenschappelijke pomp, een doorlopende dakgoot en een primitieve riolering in het midden van het straatje. Er was meestal ook maar 1 wc voor de hele cité.

We keren terug naar de Zuidstraat en lopen naar rechts tot aan het kruispunt met de Oude Vesten.

Ondanks wat de naam laat vermoeden was Ronse in de middeleeuwen niet echt een versterkte stad, maar er moet wel een soort omwalling zijn geweest.

De Calvinisten proberen in de 16e eeuw de contrarevolutie tegen te houden door houten palissades en grachten te bouwen. Maar hun pogingen mogen niet baten. Wanneer de katholieke troepen van Alexander Farnese, de hertog van Parma, Oudenaarde innemen, slopen de Spanjaarden definitief alle verdedigingswallen.

Aan de overkant van de straat valt het speelse Joly-torentje op.
Edward Joly was industrieel en burgemeester. Als amateur-archeoloog deed hij opgravingen in de streek en bewaarde hij zijn vondsten in zijn privé museum.

Hij was zo bezeten door de prehistorie dat hij nepruïnes liet bouwen in zijn tuin en in de Bois Joly net buiten de stad. Die werd na zijn dood opengesteld als een pretpark avant-la-lettre. Vandaag is het "Bois Joly" een natuurreservaat dat beheerd wordt door Natuurpunt. Je kunt het onder begeleiding bezoeken.
Loop nu maar verder naar de Grote Markt. Die werkt als een magneet op inwoners en bezoekers.

Patrimundo