Naar school tijdens de oorlog

Vanaf 1914 geldt een leerplicht tot veertien jaar. De lessen gaan door zo goed als het kan. De bezetter bemoeit zich niet met het lesprogramma, maar scholen kampen met grote praktische problemen: veel leerkrachten zijn gevlucht, opgeroepen of opgeëist om voor de bezetter te werken.

De infrastructuur is echter het grootste probleem. Bij het begin van de oorlog vangt men vluchtelingen op in klassen. Later eist de bezetter ze op voor de inkwartiering van soldaten of als hospitaal. In de kelders van het Sint-Lodewijkscollege bewaart de Duitse marine haar wijn en de kapel van Hemelsdaele doet dienst als militaire bakkerij. Enkele burgers zorgen dan maar zelf voor alternatieve klassen: in een haringrokerij, een brouwerij en soms zelfs in hun eigen huis.

Afgestudeerde Brugse jongeren kunnen door de oorlog niet naar de universiteit. Het Sint-Lodewijkscollege en het Atheneum organiseren daarom een hogere retorica om hen toch de kans te geven om verder te studeren.

Reacties Statistieken

| | Publiek | Duits • Engels • Frans