Langgevelhoeve in de Elsleukenhoekstraat

Op deze hoek staat nog een prachtige langgevelhoeve. Als je even naar achterzijde gaat kijken, zie je nog delen van het oorspronkelijk vakwerk. Ook de oude notenboom was typische voor het erf van deze boerderijen. Maar wat ons interesseert is de betonnen waterput. Pas in 1962 komt er waterleiding in Wolfsdonk doordat de gemeente zich aansluit bij de Nationale Maatschappij voor Waterleiding. Tot dan toe zal men zich behelpen met het slaan van putten met grondwater. Via een bijzonder houten constructie kon water naar boven gehaald worden. In de volksmond werden zo'n waterput ook 'mikkeput' of 'zwemer' genoemd.

De Belgische regering bepaalde in 1836 dat een goede watervoorziening de verantwoordelijkheid was van de gemeente. De wet bleef in de praktijk veelal dode letter. Een gebrek aan financiële middelen en technische kennis beletten de meeste gemeenten om deze opdracht te vervullen.Daarom richtte de overheid in 1913 bij wet de Nationale Maatschappij der Waterleidingen (NMDW) op. Tot de eerste Vlaamse gemeenten die bij de NMDW aansloten behoorde Aarschot. Toch zou het nog lang duren voor de landelijke gemeenten overgingen tot de aanleg van een waterleiding.

De latere minister-president Gaston Geens schreef in 1959: "Het beperkte verbruik kan worden verklaard door de relatief hoge prijzen die de Nationale Maatschappij aanrekent voor leidingwater in de landelijke gemeenten. Alsmede door de hoge kosten voor de aanleg van het net die voor de betrokken gemeenten moeilijk te dragen zijn, gezien hun algemene financiële toestand. Tevens bestaat de indruk dat verschillende gemeentebesturen het belang van leidingwater niet voldoende inzien." Indertijd kon de prijs voor een kubieke meter drinkwater sterk verschillen: 4,8 frank in Leuven, 5 frank in Tienen en Bost, 12 frank in Scherpenheuvel, 18 frank in Hoegaarden en Zittert-Lummen, 34 frank in Huldenberg tot 40 frank in Holsbeek (in 1957).

Toerisme Aarschot