Sint-Laurentiuskerk: speklagen en vuurheiligen

Aan de spitsbogen van de ramen kan je zien dat de bouwstijl van deze kerk ‘gotiek’ is. De stevige westtoren dateert reeds uit de 14de eeuw en werd opgetrokken uit ijzerzandsteen. Het koor dat in de 15de eeuw werd gebouwd, bestaat uit afwisselende speklagen van bruine ijzerzandsteen uit de streek en de meer prestigieuze witte kalkzandsteen die van Gobertange werd aangevoerd.
Toen in de 19de eeuw de kerk te klein werd voor het toenemend aantal van parochianen, vergrootte de provinciale architect Van Arenberg, in 1855 de zijbeuken. Hij deed dit op zijn typische manier door de toren tussen de zijbeuken te plaatsen. Pastoor Van Loock was hiermee niet opgezet en schreef: ‘Van het schoonste kerksken van Sint Laureis te Betekom heeft die van Arenberg enen schoonen kemel gemaakt met de zijde van de muren twee meters uit te zetten.’
De kerk is zelden open, maar als je de kans krijgt, is het de moeite even stil te staan bij de gotische doopvont (17de eeuw), het 18e-eeuwse weelderige hoofdaltaar in Lodewijk V-stijl, het Coppin-orgel uit 1770 en de neogotische glasramen van het atelier Grossé uit Brugge (1908).
De kerk is gewijd aan de vuurheilige Sint-Laurentius, maar heeft als tweede patroon Sint-Donatus, die aanroepen werd tegen het onheil van donder en bliksem. Beide heiligen hebben prachtige zijaltaren, omstreeks 1850 gemaakt door de bekende beeldhouwer Jozef Geefs (1808-1885).

Jan Rymenams