Herdenkingskruis: het verhaal van Valeran van de Kerckhove

In de vroege ochtend van 26 augustus 1914, de tweede dag van de uitval van de Belgische troepen uit de vesting Antwerpen, stelde een peloton van de 4de Lansiers zich verdekt op in de buurt van de Puttenbergmolen. In het dorp zijn geen Duitsers te bespeuren. Wachtmeester Valeran van de Kerckhove werd er met enkele anderen op uitgestuurd om de situatie aan de Laak- en de Demerbrug te verkennen. De Duitse infanterie had zich echter aan deze bruggen verdekt opgesteld en onze wachtmeester werd dodelijk getroffen door een kogel. Valeran werd door zijn makkers naar het veldhospitaal in het klooster gebracht. Omdat er te veel Duitse soldaten rond Aarschot waren gelegerd, werd besloten om niet verder naar de stad door te stoten en in de namiddag werd de terugtocht bevolen. De wachtmeester zou die avond rond 18.00 uur overlijden en begraven worden op het kerkhof rond de kerk. In totaal werden die dag 16 soldaten van het 4de regiment Lansiers als vermist opgegeven en telde men drie gekwetsten.
Na de oorlog richtte de moeder van Valeran een monument op voor haar zoon op de plaats waar hij getroffen werd. De familie kocht zelfs een grafkelder op het kerkhof. Deze werd later verplaatst naar het huidige kerkhof, tegen de muur met de jongensschool. De ouders en de broer van de wachtmeester werden hier eveneens begraven.
Tot lang na WOII, was er jaarlijks aan het kruis een herdenkingsmis en kwam er een familielid, helemaal vanuit Doornik om de plechtigheid bij te wonen.

Jan Rymenams