Abdij van Stavelot: de ruïnes van de kerk

De prachtige abdijkerk van Stavelot werd afgebroken tijdens de Franse revolutie en er rest alleen haar ingangspoort uit 1534, gebouwd door prins-abt Willem van Manderscheidt. Massief en imposant, zien we nog steeds de eerste twee niveaus, 20 m hoog. Lange tijd heeft de toren als magazijn voor de leerlooiers dienst gedaan. Het grote kruisribgewelf geeft ons een idee van de verhoudingen van het schip. Binnen deze poort, die in feite de toegang tot de kerk was, ontdekken we het fraaie sterrengewelf uit 1555. Met zijn hoogte van 90 meter was de toren de hoogste tussen Maas en Rijn. In de toren werd bij de restauratie een glasraam van de kunstenaar André Blanck aangebracht. De kerk uit de 11de eeuw sloot zowel de kloostertuin als de erekoer af.

Vanaf 1896 werden opgravingen gedaan op de plaats van het transept en het koor. In die periode werd de sarcofaag van abt Poppon ontdekt, nu bewaard in de kapel van Saint-Laurent.

In 1921 werd het park aangelegd en werd men zich beter bewust van deze romantisch aandoende ruïnes. Echte opgravingen, uitgevoerd door professionele archeologen, werden in 1977 begonnen en zorgden ervoor dat de zuidmuur van het transept kon worden vrijgemaakt. Het jaar daarop werd het klooster aan de oppervlakte gebracht, samen met een deel van de dwarszijde van het transept. Het werk werd vervolgens in opeenvolgende perioden voortgezet tot 2007. De resultaten van het onderzoek zijn nu permanent zichtbaar en de contouren van de kerk en de plaatsing van de pilaren zijn gemakkelijk te herkennen. Tussen de stenen staan enkele kunstwerken in cortenstaal van de Belgische, maar internationaal bekende kunstenaar Serge Gangolf.

Réactions Statistiques

| | Publique