Gevangenis van Dinant

De gevangenis van Dinant, die de Place d'Armes domineert, is het eerste gebouw in België dat volgens het cellulaire model is opgetrokken.

Deze gevangenis, omringd door esdoorns en lindebomen, werd ontworpen door de Brusselse architect Dumont. Dit uitgestrekte complex, dat van 1849 tot 1851 werd gebouwd door aannemer Nicolas Gaudinne en in 1853 werd ingehuldigd, beslaat een oppervlakte van 31 are.

Oorspronkelijk had het een capaciteit van 42 cellen, die twee afzonderlijke kwartieren vormden: één voor mannen (33 cellen), het andere voor vrouwen (9 cellen). De gevangenis is gebouwd in baksteen en kalksteen en adopteert een neoromaanse stijl, ooit vergeleken met de "Tudor"-stijl. Zijn zeshoekig panoptisch plan is uniek in België.

De omringende muur, onderbroken door hoektorens, wordt in het noorden onderbroken door een monumentaal wachthuis geflankeerd door twee ronde torentjes en bekroond door een trapgevel.

Met een capaciteit van 32 gevangenen is Dinant de kleinste gevangenis van Wallonië. Het is een voorarrestgevangenis, maar zoals alle andere voorarrestgevangenissen herbergt zij ook enkele veroordeelden. Het is opgebouwd volgens het Bentham-model en het geldende regime is een gesloten regime.

Negen vierkante meter is de oppervlakte van de cellen in de kleinste en meest overbevolkte (60 gedetineerden) gevangenis van België. 

Willem Vandenameele