Stadhuis Nieuwpoort

Het Stadhuis dateert in zijn huidige vorm in Vlaamse neo-renaissance uit 1922. Op het gelijkvloers is o.a. de dienst Toerisme onderbracht. Het vroegere stadhuis, aan de Langestraat, doet thans dienst als politie-commissariaat.

Het huidige stadhuis, palend aan de zuidkant van het Marktplein, dateert uit 1922 (cfr. ankerdatering op de zuidgevel). Bij de wederopbouw na de Eerste Wereldoorlog streefde men er naar om alle belangrijke openbare gebouwen nabij het marktplein te concentreren. Voor de bouw van het nieuwe stadhuis dienden daarom liefst vier handelaarsgezinnen hun woning te ontruimen. Het stadhuis huisvest thans, naast de stedelijke administratieve diensten, het toerisme kantoor. Het interieur bevat een rijke verzameling kunstwerken waaronder etsen, tekeningen, aquarellen, schilderijen en beelden. Bouwkundig behoort dit stadhuis tot de neo-vlaamse renaissance. Boven de korfboogdeur is het vroegere wapenschild van de stad aangebracht. Het bestaat uit de afbeelding van een ploegende boer en een visser met anker. Bovenaan wordt de Latijnse benaming van de stad, nl. "Novus Portus" vermeld.

In het midden van het Marktplein bevindt zich een arduinen steen met de aanhef van de Stadskeure van Nieuwpoort, uitgekapt door W. Vermandere. Deze Vrijheidskeure werd aan Nieuwpoort verleend door Filips van de Elzas, graaf van Vlaanderen in 1163. De toekenning van een Stadskeure betekende voor Nieuwpoort een volledige autonomie op bestuurlijk, fiscaal en juridisch vlak. Deze Keure is het bewijs van het belang van Nieuwpoort door de eeuwen heen.

Heyde Etienne