Spa Art Nouveau, een voormalig slagerij en libellen

Dit hoog en witgeverfd gebouw, oorspronkelijk gebouwd in 1907 en waar de benedenverdieping ooit een slagerij was, bevat tal van decoratieve elementen uit de art nouveau. Waarschijnlijk was het gebouw reeds opgetrokken in de 19de eeuw in een eclectische stijl en werden later de art nouveau elementen toegevoegd. Onder de vensters van de bovenverdiepingen zie je vakken met florale motieven en gestileerde ‘libellen’. Het is niet zo erg duidelijk om deze insecten als dusdanig te duiden, maar het is nu eenmaal de officiële term. Op de pilasters tussen de vensters op de gelijkvloerse verdieping zijn er bladerdecors. Let vooral op de vensteromkadering met fijne en fraai uitgewerkte sierlijsten. De kroonlijst wordt gesteund door kleine consoles in bewerkt hout. Het balkon met de smeedijzeren leuning is uiteraard geplaatst op de strategische hoek die uitgeeft op de twee straten.

Blijkbaar moet dit huis eerder niet wit geverfd geweest zijn, want we vinden nog foto's terug uit de jaren 1990 waarbij de baksteen onbehandeld is behalve voor de verdieping op de begane grond.

In deze constructie vinden we de "hand" van Marcel Hansen, zoon van Louis-Guillaume Hansen. Marcel Hansen, geboren in 1887, droegde titel van architect. Gespecialiseerd in de bouw van grote villa's, realiseerde hij het Château de Froidcourt in La Gleize (1912-1923). Ook werkte hij mee aan de wederopbouw van het casino in samenwerking met Marcel Paes (1920-1922). Na de Eerste Wereldoorlog verliet hij Spa om zich in Brussel te vestigen vanwaar hij vertrok als ingenieur-architect in Congo. Hij verbleef er een paar jaar en keert dan terug naar ons land.
Zijn creaties in Spa hebben een kenmerkende stijl die herkenbaar is aan drie elementen. Allereerst de originele vormen van de ramen, vooral die op de tweede verdieping. Dan de plaatsing van de lateien, boven de deuren en ramen, die ritme geven aan de gevel en tot slot het gebruik van decoratieve verankeringsijzers. Dit laatste punt is geen persoonlijk kenmerk van Marcel Hansen. Veel Art Nouveau-architecten gebruikten ankerijzers als decoratieve elementen en ze behielden hun structurele functie.

Jan Rymenams