Het Sint-Jozefscollege. Tyfus en zuiver water.

Net na Eerste Wereldoorlog was er een hevige uitbraak van een lokale ‘epidemie’ van buiktyfus. Meerdere studenten werden ziek, – een priester overleed en de school werd tijdelijk gesloten

Oorzaak was de ‘Salmonella tyfi’-bacterie die vooral oraal werd overgedragen. Dat gebeurde hier indirect via besmet drinkwater: de lekkende beerput van het college was net naast de drinkwaterput gelegen.

De kennis was er en de enige oplossing bestond in het boren van een nieuwe artesische waterput. In dit geval wordt zeer diep geboord tot men op een waterlaag komt die door de bovenliggende grondlagen onder druk staat en die als het ware het zuivere water naar boven stuwen. Dat water werd in het college opgevangen in een grote citerne op de zolder.

In het begin van de jaren 1930 werd de put opgenomen in de algemene voorziening van de waterleiding voor Aarschot. De inwoners van de Tuinwijk konden in jaren van droogte in het college water komen vragen. Dat gebeurde nog in de droge zomer van 1976.

Tyfus was altijd wel aanwezig, maar manifesteerde zich in epidemische vorm in tijden van hongersnood. In Vlaanderen was de periode van 1846-1848 berucht en men sprak van de: ‘Fièvre des Flandres’. In Aarschot werden 50 overlijdens op 4 maanden, van 12/1847 tot 03/1848, geregistreerd.

Het is ook naar aanleiding van deze zwarte periode dat – om een overzicht te krijgen van de impact van ziektes – de overheid een begin maakte met de registratie van de overlijdensoorzaken.

Jan Rymenams